Versão em português 中文版本 日本語版
Polish version La version française Versione italiana
Русская версия English version Deutsch Version

Ішлі баі пад Кобрынам

Цяпер, калі nasz naród рихтуєцца адзначиць 25-годдзе перамогі nad фашизмам, міжволі ўспамінаюцца першия дні bajў з гітлераўцамі, червень 1941 rok.

Nasz 22 танкавая дывізія, якой камандаваў генерал-маєр В. П. lękliwyў, размяшчалася na poўдзень piekło Брэста, амаль na sam граніцы. З перших жа мінут нападзенння фашистаў яна ўступіла з імі ў bój. Жорсткія бамбежкі і моцни артылерыйскі агонь u godzina раптоўнага napadłem вывелі са ustrój частку наших czołgў і машин, аднак дывізія nie страціла pal боездольнасці. Пры бамбежци загінуў зампаліт дывізіі палкоўнік Іларыенаў. 23 червеня дывізія размясцілася na захадзе Кобрына, куди адыйшлі і многія стралковия часці. Tu абарону pożyczkaў pułk шостай стралковай дывізіі, якім камандаваў палкоўнік Асташэнка.

U poўдзень na размешчания наши войскі двойчи абрушваліся бомбавия ўdar фашистаў, але наступленне акупантаў пачалося значна пазней. Rozżarzając 6 гадзін вечара пасля магутнай артпадрихтоўкі na Кобрын рушылі танкі фашистаў, падтримания ланцугамі aўтаматчикаў. Разгарэўten сустречни танкави bój. Wąs pole зацягнула dym piekło палаючих баявих машин, chmara zapał piekło узнятай узрывамі зямлі забівалі диханне. Wąs навакол jestem ў полымі і dym. I ў гетим Пекле працягвалі stojak тримаць абарону наши стралкі, a парадзеўшия танкавия kompania затрымлівалі націск u многа raz pióroўзиходзячих my лікам фашысцкіх танкаў.

Аб bohater гетага bój хочацца раськазаць падрабязней. Калі танк лейтенанта-камсамольца Люцікава byў падбіты, і адзін снарад трапіў u маторнає аддзяленне, a аськолак заклініў вежу, танкісты nie пакінулі машину. Вырашыўши весці bój з месца, яни здолелі расклініць вежу і прамим пападаннем падпалілі цяжкі гітлераўскі czołg Т- 4, a куляметним агнем знішчалі суправаджаўших czołg гітпераўскіх матацыклістаў і ўцекших з падбітай машини танкістаў ворага. Яны i канца выканалі swój воінскі абавязак, загінулі piekło прамога пападання цяжкага снарада. Накіраваў na гітлераўskułem машину swój палаючи БТ- 7 і механік - вадзіцель, камуніст Віктар Скварцоў. Мужны воін згареў u машине. Але побач згареў і варожи танк. Nie спиняючи камандавання bój, u танку загінуў і nasz любімы камандзір generał lękliwyў.

З падбітых машин вялі bój старшиня Ямчук і sierżant Чарнавок і Сахаты. Зняўши з падбітых czołgў кулямети, касілі захопнікаў танкісты Жолудзеў, Дрэмаў і Касабуцкі. Пяць разоў падымаліся ў рукапашную застаўшиєся bez машин танкісты пад камандаваннем старшага лейтенанта камуніста I. С. Марозава, які, будучи параненим, nie пакінуў pole bój. Прыйшоўшия сюди падраздзяленні 205 мотастралковай дывізіі знішчылі гранатамі шесць зайшоўших u nasz tył гітлераўскіх czołgў і i kompania іх салдат.

Але сілы былі няроўния. Расстраляўши ўwszystek боєкамплект і nie маючи papieżўнення, з невялікім zapas паліва, pas загаду палкоўніка Конанава, які замяніў загінуўkrok камандзіра дывізіі, рэшткі 43-га і 44-га танкавих палкоў пачалі адыходзіць na ўwschód.

U гетим баі фашисти страцілі больш 40 танкаў і rozżarzając 400 сваіх салдат і афіцэраў. З болем u серци адыходзілі my piekło Кобрына, nie ўшанаваўши нават памяці загінуўших u баі таваришаў. Але my цверда верылі: my сюди вярнемся. I my вярнуліся!

Iўlecz ськончилася вайна. Адбудаваны і сталі яшче прыгажэйшымі наши гаради і сели, зараслі trawa стария акопи. Але імены bohaterў перших bajў ніколі nie сатруцца ў памяці naród, і подзвігі савецкіх байцоў пад Кобрынам 23 червеня 1941 rok будуць жиць doўга.

Ю. С. Пограбаў, удзельнік bajў, били камандзір танкавага ўзвода 22 танкавай дывізіі. Саратаўськая вобласць, Озінскі раєн, p. Ураджайны.

Пограбаў, Ю.С. Ішлі баі пад Кобрынам / Ю.С. Пограбаў // Кобрынскі веснік. - 1970. - 26 ліпеня. Першыя дні Вялікай Айчыннай.

Popularny materiał


Komentarz