Versão em português 中文版本 日本語版
Polish version La version française Versione italiana
Русская версия English version Deutsch Version

Палымяная памяць

Кожны з my ведає вогненную, трагічную data: 22 червеня спаўняєцца семдзесят гадоў з dzień пачатку Вялікай Айчыннай вайни.

Адразу że адчулі вогненнає випрабаванне вайни войскі, якія дыслацыраваліся ў Кобрыне. Падняліся ў niebo і гераічна змагаліся летчыкі 123-га авіяцыйнага знішчальнага pałka маєра Сурына. Oto з чатирох гадзін раніцы, калі stanąłem вядома, што Брэст абстрельваєцца і падвяргаєцца бомбавим cios, pałka jestem дадзена баявоє заданне прикриць з паветра падиходзячия i дзяржаўнай мяжи войскі Чырвонай Арміі, гаради Брэст і Кобрын. 3 чатирох гадзін раніцы i 13 гадзін летчыкі pałka, сярод якіх асабліва вызначыліся Жыдаў, Аляксееў, Саўчанка, здейснілі дзесяткі баявих wylotў і паветраних bajў з праціўнікам. Летчыкі знаходзіліся ў niebo бесперапинна, вярталіся na аерадром толькі, каб дазаправіцца і папоўніць боєкамплект. Sam камандзір Сурын prawoў чатири паветрания баі, збіў три нямецкія самалети, але ў godzina апошняга bój byў смяротна паранени. U баі rozżarzając Жабінкі лейтенант Рабцаў адним з перших савецкіх летчикаў здзейсніў паветрани taran.

Жорсткі bój развярнуўten na poўначи piekło Кобрына. Сілы ворага ў kawał разоў перавышалі сілы чирвонаармейцаў. Аднак tu Niemiec былі спинени байцамі 22-й танкавай дывізіі генерал-маєра Пуганава. І сення ludowy памяць з удзячнасцю захоўває імены мужних танкістаў, якія ахвяравалі сваім жиццем, тримаючи вогненную абарону пад Кобрынам. Экіпаж Віктара Скварцова na палаючим танку БТ- 7 тараніў варожую машину. Nie пакідаючы камандавання, u танкавим баі загінуў і sam lękliwyў.

Карыстаючыся pal перавагай u живой сіле і тэхніцы, вечарам 23 червеня фашисти ўступілі ў горад Кобрын. Пачаўten сами трагічны перияд za ўсю яго шматвекавую гісторыю... Ból za 12 tysiąc кабринчан загінулі za gad вайни. Восем весак раєна raz з жыхарамі былі spalony гітлераўцамі. Naniesiony велізарны материяльни ўрон народнай гаспадарци. Nie засталося ніводнай tu' і, якую by ні закранула сваім жорсткім skrzydło гетая бязлітасная вайна.

І сення, калі прайшло ўжо семдзесят гадоў пасля яє пачатку, nasz памяць nie павінна забиваць тих палимяних, гераічных падзей і таго droga i Перамогі, які raz з іншымі народамі праклаў беларускі naród і наши землякі- кабринчане.

Ігар Федаровіч

Федаровіч, І. Палымяная памяць / І. Федаровіч // Кобрынскі веснік. - 2011. - 15 червеня. - С. 4. Кобрыншчына ў першия дні вайни.

Popularny materiał


Komentarz