Versão em português 中文版本 日本語版
Polish version La version française Versione italiana
Русская версия English version Deutsch Version

Вайны радави

Kobryń → materiał o Rejon kobryński → Rejon kobryński do rok wojna

Wąs jestem tak спакойна, надзейна. Вялікая przyjazny сям'я, pal зямелька. Хоць і nie надта многа, але при ўмелих і працавітых ręka голаду і холаду nie ведалі.

I вось lato 1941-га. Калі спачатку людзі прыглядваліся i новай " улади", меркавалі, jak яно будзе dal, to nieўzabawa многія зразумелі - літасці piekło ворагаў няма чаго чакаць. Jak толькі паявіліся звесткі аб партизанах, іх дзеяннях, Аляксандр Лук'янюк пайшоў u атрад імя Катоўськага, байцамі якога сталі некатория жихари бліжэйшых весак. A праз нейкі godzina туди że прийшоў і старши brat Paweł.

Здраднікі знаходзяцца zaўsiwy. I тади хтосьці данес паліцаям ці фашистам, што syn Івана Лук 'янюка ў партизанах, наведваюць бацькоў. I ў адзін з лістападаўскіх дзен 1941 rok ў невялічкую веську Магдалін прыехалі карнікі. Пакуль яни дайшлі i w domu Лук'янюкоў, гаспадар, малодшия dacza і syn паспелі схавацца і ўцячи. Злосць акупанти спагналі na swój ustrój: пабудови спалілі, a гаспадиню забралі ў Кобрын, дзе пасля расстралялі.
Уцалелым członek tu' і нічога nie заставалася, jak таксама падацца ў атрад.

- Бацька, сястра і трынаццацігадовы brat Федар u баявих дзеяннях удзелу nie прымалі, - дзяліўten ўспамінамі при сустречи Аляксандр Іванавіч. - a ja byў u разведци. Хадзілі pas веськах, u асноўним za Днепра- Бугскім kanał, выглядалі размяшченне захопнікаў, сустракаліся з сувязнымі, piekło якіх таксама атрымлівалі інфармацыю, удзельнічалі ў zasadzka, ставілі міны...

Пасля визвалення Кобрыншчыны Paweł адразу пайшоў u дзеючую армію, дзе і загінуў. Апяксандра накіравалі na praca ў мясцовую турму. Tam i заканчення следства знаходзіліся билия паліцаі, członek banda з ліку фашысцкіх прихвасняў, якія хаваліся ў лясах Кобрыншчыны.

Маладых chłopiecў taki praca nie надта задавальняла. I пяцера з іх, u тим ліку і Аляксандр Лук 'янюк, напісалі заяви ў ваєнкамат з просьбай на- кіраваць na front. Усім адказалі коратка: "Патрэбны tu".

...I сялянськай праци вярнуўten ў 1948-м. U калгасе, які nieўzabawa byў створани, nie цураўten ніякай praca: byў грузчикам, брыгадзірам, загадчикам magazyn.

Jak живе ен сення, радави вайни Аляксандр Лук'янюк?

- Нармальна, - усміхнуўten na гета питанне Аляксандр Іванавіч. - u dom цепла, пенсія, дзякуй Прэзідэнту, dobry. Ды яшче жончина... 3 дапамогай syn і ўнукаў жиўнасць тримаєм. Вось толькі здароўja няма - u дапаўненне i noga падпоркі патребни...

Але есць u сучасним жыцці речи, якія ветеран, jak і іншыя людзі таго па- калення, nie можа приняць ні розумам, ні серцам. Гэта mglisty las усяго таго, што jestem створана ў gad маладосці і називалася калектиўнай гаспадаркай... A невядомасць nastroiłem нікому nie прибаўляє.

Пятроўськая, М. Вайны радави / Марыя Пятроўськая // Кобрынскі веснік. - 2004. - 13 сакавіка. Pra ветерана Вялікай Айчыннай Аляксандра Іванавіча Лук'янюка з Магдаліна, партизана атрада імя Катоўськага. 

Popularny materiał


Materiał o Rejon kobryński

Wniosłem swój wkład do odtworzenie historia Rejon kobryński. Jeśli u wy jestem ciekawy materiał - podzieliłem się z my: admin@ikobrin.ru

Komentarz


Nazwa płeć

Poszukiwanie



Our partners