Versão em português 中文版本 日本語版
Polish version La version française Versione italiana
Русская версия English version Deutsch Version

Dwaołtarz царква вескі Бяроза, што na Кобрышчыне

Kobryń → twórczość krajan → Марчук Nina Córka Grzegorza

Спачатку аб гісторыі вескі. Веска вядома першымі пісьмовымі даведкамі з 1559 rok. Гэта сяло Кобрынскага павета ў BKЛ. La сяла маєнтак - уладанне pan Касцюшкі, продка знакамітага ў будучим Тадэуша Касцюшкі. Другі маєнтак - уладанне братоў Кулновічаў. A праз нейкія сорак гадоў nowy гаспадар маєнткаў - нехта Гузельф. U больш позні godzina u весци будуєцца праваслаўная царква, затим яшче дзве, адна з якіх з вельмі цікавай гісторыяй.

Na пачатак 20 стагоддзя ў сяле амаль пяцьсот жихароў. Nie гледзячи na падзеі Першай сусветнай вайни і бежанства, na пачатак 1840 rok ў весци Бяроза 113 двароў і oto больш пяцісот жихароў. Na 1.01.1999 rok - 119 двароў і 244 жихари. Есць магазiн, бібліятэка, базавая szkoła, ФАП, помнік krajan, загiнуўшим u ВАВ, дзве царкви. Na сення - 2014 rok - u весци 78 chata і 149 жихароў.

U якім кіламетры piekło вескі, na месци билога маєнтка паноў Касцюшак, утварилася веська Бяроза Касцінская(з гістарычнай назвай piekło Касцюшак). Na сення tam 7 chata і 9 жихароў. Але веська Бяроза згінула by u віхуры godzina, калі by nie дзіўная з багатай гісторыяй праваслаўная царква. Стаіць яна na pasўдневим уськрайку вескі. Асвячона ў гонар Узвіжання krzyż Гасподня. Яе будаўніцтва звязана з пажарам, які na трэці дзень Вялікадня ў 1863 годзе знішчыў ранейши будинак царкви, што знаходзілася na могілках(відаць piekło незгареўшай свечкі). U ten godzina настаяцелем cerkiew byў назначани малади святар Paweł Міхалоўскі.

Od lewej strony do prawej: Paweł Михаловский, Nikanor, Ioann
Wasilij, Homa, Julian Котовичи.

Дарэчы, нарадзіўten ен u 1838 годзе, u гетим жа сяле, u tu' і святара Івана Міхалоўськага. U 1862 годзе ськончиў Літоўskułem духоўную семінарыю і byў рукапакладзени ў святари cerkiew сяла Бяроза. I служиў ен u св.Krzyżўзвіжанскай царкве i 1881 rok. Памер u 1915 годзе ў в.чаравачици, што la Кобрына, tam і пахавани. A цяпер гісторыя будаўніцтва cerkiew. Oto праз dwa тыдні пасля пажару jestem атримана паведамленне аб выдзяленні ўрадам(царскім урадам з Пецярбурга) аж трох tysiąc rubelў na пабудову новага cerkiew.

Даслоўna: "najpowyżej повелено odnowiłem spłonąłem w wieś brzoza, Kobryński уєзда, prawosławny cerkiew na suma rząd i ogłosiłem o ten parafianin". Пакуль ішла нарихтоўка матэрыялаy(u тим ліку і праєкт), wynajem майстроў - na могілках, na месци згареўшай царкви, za miesiąc вернікі пабудавалі невялічкую царкву ў імя prarock Іллі. (Царква існуе і цяпер. Прыпісана i галоўнага cerkiew прихода).

A будаўніцтва новай царкви вялося амаль dwa gad. Складанне каштариса і нагляд za будаўніцтвам ажиццяўlaў епархальни архітэктар Т.Савіч. Праект даслаў губернскі інжынер В.Дзяментьеў. Будаўніцтва веў майстар з Чарнігаўськай губерніі Васіль Гарбузаў. Расiйскі імператар Аляксандр II ахваряваў na cerkiew 3000 rubelў. Губернатар kraj М.Мураўеў (ен жа " вешацель") 500 rubelў. Былі гроши і piekło маськоўськага kupiec Марозава. A гега вельмі вялікія гроши na ten godzina.

Гэтыя падзеі і імены захаваліся ў гісторыі. A вось імя хадатаєў невядома. Але і сення my ім удзячни za dobry справу. Царква, якая згарела, насіла назву Узнясення Гасподня. I каб захаваць dla вернікаў гети дарагі і pamiętny дзень, u паудневай частци новага cerkiew byў зроблени Узнесенскі придзел з алтарнай часткай. Пратаіерэй Брэсцкага гарнізоннага сабора Макавецкі 8 кастрычніка 1878 rok асвяціў придзел i yвесь cerkiew. Пабудова царкви maj риси стилю класіцізма. Кампазіцыя taki: званіца, вицягнутая refektarzowy, кубападобни асноyны аб'ем, пяцігранная апсіда, двухсхільны дах, цибулепадобни kąpię, двух'ярусная званіца. Scena гаризантальна ашальовани дошкай.

Іканастас з царскімі варотамі(19 st.) Абразы 17-18 st.: "Маці Божай", " Пакровы", "Афанасія Брэсцкага" і многає drugi. Есць " Евангелле" 19 стагоддзя. Цікавая гісторыя іконы "Феадосія Чарнігаўськага", 19 st., відаць пакінутая na dobry ўспамін майстрам Васілем Гарбузавым. Казалі, што і вялікі książę Аляксандр Аляксандравіч перадаў cerkiew ікону з даравальним надпісам... (Вялікі książę u будучим расiйскі імператар Аляксандр III).

Але wróciłem ў 19 стагоддзе. Пры cerkiew існавала брацтва, царкоўна-прихадськая szkoła ў w. Імяніны. Непадалеку piekło cerkiew, амаль адначасова, царскія ўustrój будавалі і szkoła dla сялянскіх дзяцей. Пры szkoła jestem бібліятэка, якая забяспечвала прихаджан кнігамі dla читання. Służba ў cerkiew nie спинялася i 1960 rok, калі 24 ліпеня Ільінская царква na могілках jestem знята з уліку. Св.-Крыжаўзвіжанская царква ніколі nie закривалася. A Ільінская tak і пуставала i 1991 rok, калі пасля рамонту jestem асвечана занава . Na сення настаяцель cerkiewў a. Аляксандр.

P.S. Iкона з надпiсам вялiкага książę есць, надпiс na палатне. Назва iконы: "Iкона Серафiма Сароўськага". Аб гетим ведаюць нямногiя.

студзень 2014 r.

Materiał





Our partners