Versão em português 中文版本 日本語版
Polish version La version française Versione italiana
Русская версия English version Deutsch Version

Ахавальнiца Беларусi

20 maj - дзень з' яyлення Жыровiцкага абраза Божай Мацi.

Сення, калі духоўнасць чалавечая зноў набила прияритетнає значенне, па-новаму аценьваєцца kawał што з несправядліва забитага мінулага. Адной з ушанаваних хрысціянскіх świątynia na Беларусі здаўna з'яўляєцца цудатворни Жыровіцкі абраз Божай Маці. Захоўваєцца ен ва Успенскім сабори Жыровіцкага Свята-Успенскага мужчинськага манастира.

Калісьці tu byў дримучи las. Аднойчы lato 1470 rok мясцовия праваслаўния вернікі пасвілі tu кароў. I na галінках лясной груши zaўважылі дзіўнає святло. Гэта і byў абраз Божай Маці. Byў ен виразани з каштоўнага kamień jaspis, маленькі, змяшчаўten na далоні рукі. Незвычайную znalezisko пастухі аднеслі спадару Аляксандру Солтану. Але na наступни дзень абраз зноў byў na ten жа дзікай груши. Усвядоміўши незвичайнасць падзеі, спадар Солтан iў абяцанне збудаваць u гонар дзівоснай праяви царкву.

Tak і ўзнікла паселішча Жыровічы і драўляни праваслаўни cerkiew. Аднак u 1560 годзе царкву напаткала вялікая бяда - яна згарела piekło пажару. Меркавалі, што ў агні загінуў і каштоўни абраз. Але цуда ўратавала świątynia. I людзі аднойчи zaўважылі na камені непадалек piekło пажаришча незвичайнай прыгажосці дзеву ў прамяністым святле і świeca перад ona.

Гэта tak усхвалявала вернікаў, што пачалося сапраўднає паломніцтва i святога абраза. I людзі пабудавалі муравани cerkiew. Tak і захаваўten абраз Божай Маці Жыровіцкай. A nieўzabawa tu заснавалі Жыровіцкі мужчынскі Свята- Успенскі манастир. Дарэчы, u ten godzina гэтымі землямі валодаў kanclerz Вялікага княства Літоўськага Леў Сапега, і яго yклад u гетую справу вялікі : землі, вялікі dzwon, беларуськає рукапіснае Евангелле.

U 1613 r. польскі кароль Сігізмунд III надаў Жыровічам status мястечка, увеў dwa штотидневия кірмашы. A праз 10 гадоў паселішча атримала магдебургськає prawo. Слава pra Жыровіцкі манастир і цудатворни абраз Божай Маці разишлася pas ўten Польшчы. Жыровіцкай святыні сталі пакланяцца.

Абраз Багародзіцы з'яўляєцца святиняй і dla ўніятаў. Яны пеўни godzina валодалі манастиром. Шануюць Жыровіцкую Божую Маці і католікі. Абраз сприяў і сприє сення виляченню chorobliwy. Ягоная aўра атуляє души вернікаў, агеньчикам грамнічнай свечкі аберагає piekło злога і нядобрага. Святыні калісь пакланяліся magnat Радзівілы і Сапегі, польскія каралі, u тим ліку і апошні кароль - Станіслаў aўgęsty Панятоўскі.

U 1730 годзе y вялікай ludzki прысутнасці адбилася знакавая падзея ў рэлігійным жыцці nie толькі Жыровіч - урачистая каранация цудатворнага абраза. Карону, упригожаную каштоўнымі камянямі, ахвяравала княгіня Ганна Радзівіл.

Цудадзейная сіла абраза засведчвалася шматразова. Вось адна з гісторый. U бацькоў jestem адзіная dacza. Яна jestem смяротна boląc. I аднойчиў sen яна пабачила Багародзіцу, якая клікала яє ў Жыровічы. A ногі дзяўчынкі nie маглі і pas хаце хадзіць. Але бацькі згадзіліся паєхаць u Жыровічы... I nie давезлі dacza. Яна памерла. Tak здарилася, што развітальны абрад адбиваўten ў Жыровіцкім манастири. I вось дзіва. Раптам дзяўчина ажила. I ўstanąłem. A затим раськазала, што i яє галави і noga дакраналася Жыровіцкая Маці Божая. Але яна загадала ona wąs астатнія дні pal правесці ў манастири. A 10 сакавіка 1580 r. Кароль Стэфац Баторый узвеў гету дзяўчину u сан настаяцельніцы.

U swój godzina u Жыровічах існавала Літоўськая духоўная семінарыя, Жыровіцкае духоўнає вучылішча. Jednocześnie працує Мінская духоўная семінарыя. U Жыровічы едуць паломнікі nie толькі з Беларусі. Едуць і ідуць, каб папрасіць заступніцтва za nasz краіну і яє naród: "...Jesień kraj nasz dach Твоея благостині, i ізбаві od bieda żywiołowy, nawała obcoplemieniec i zatarg wewnętrzny humor. Żyję w miłość i świat, cicho i beztrosko.".
Наведайце Жыровічы і wy, дарагія наши читачи і сябри.

Gazeta dla wy, 17-23 maj 2002 r.