Versão em português 中文版本 日本語版
Polish version La version française Versione italiana
Русская версия English version Deutsch Version

Artykuł O mieście Kobryń: tragedia wieś Rejon kobryński

З гадамі ból серца nie змяншаєцца

Kobryń → materiał o Rejon kobryński → artykuł O mieście Kobryń

Ціхай раніцай 1943 gol ў невялічкую весачку ўварваліся фашысцкія захопнікі. Што jestem dal, са слязамі na вачах успаміналі селета 4-га лістапада цяпер oto пажилия мужчини і жанчини, якія цудам уцалелі ў godzina ten жудаснай rozprawa : родзічы тих, каго при спробе виратавацца дагналі фашысцкія кулі, і тих, каго злавілі, адправілі ў турму ў Кобрын, a пасля расстралялі la Пінскага маста. Stary, poўних сіл і надзей na будучиню падлеткаў і зусім маленькіх дзяцей... 66 чалавек...

Іх прозвішчы і імены прагучалі na мітынгу - рэквіеме, присвечаним 60-годдзю трагедыі вескі, яє жихароў. Амаль u пачатку спіса - сям'я Главацкіх: бацькі і 5 непаўналетніх дзяўчинак... I беглі łza pas тварах Сяргея і Мікалая Главацкіх, калі вядучия называлі імены іх бацькоў і сястричак.

Grad каціліся łza і pas твари Вольгі Назарчук(u дзявоцтве Крыштафовіч) : напеўna, u гети момант яна ўспамінала tuja раніцу, страляніну, крыкі роспачи і жаху, ахопления агнем pani, гаспадарчия пабудови, martwy жонку brat і тоє, jak яна, дванаццацігадовая дзяўчинка, уцякала piekło карнікаў з маленькай пляменніцай na ręka...

Przeszłość маладому партизану Аляксею Зарэцкаму таксама пашчасціла дачакацца визвалення. Straszny гібель суседзяў і сяброў nie забивалася ні na дзень. I сення перад яго вачамі - жихари дамоў, што стаялі паблізу месца, дзе ўстаноўлени абеліск.

- Гаспадар аднаго з іх захапляўten галубамі... A таго, паводдаль - садоўніцтвам, вішні видатния былі. Гаспадыня трецяга - цудоўни голас zamiatam: jak заспяває na полі, аж u весци чутна... Ва ўсіх былі пригожия syn, дочкі...

Ен staryўten гавариць спакойна, але голас дрижеў wąs больш і больш... I яшче больш хмурнелі твари ўдзельнікаў мітынгу, і шчымлівы torba wąs мацней ахопліваў дарослих і школьнікаў, калгасних пенсіянераў і lodoszreńўнікаў...

U дзень niezgoda і памяці гучалі імены і прозвішчы і тих жихароў вескі, якія загінулі ў baj za визваленне Радзімы, памерлі пасля вайни piekło раненняў. Znak удзячнасці krajan - партизанам stanąłem перайменаванне вуліцы Пясочнай u Партызанскую.

Усіх загінуўших ушанавалі хвілінай маўчання, усім прызначаліся вянок, што ўсклалі i абеліска намеснік старшыні райвиканкома Аляксандр Рагачук і старшиня Астроміцкага сельвиканкама Сяргей Пушко, кветкі piekło удзельнікаў мітынгу. I былі малітва za супакой natrysk землякоў і слови надзеі, што ніколі больш nie будзе ступаць нага ворага pas нашай зямлі, nie pasўторацца трагедыі, падобния Наваселкаўськай і іншых весак, якім випаў такі że las.

Марыя Хільчук

Хільчук, М. З гадамі ból серца nie змяншаєцца / Марыя Хільчук // Кобрынскі веснік. - 2003. - 12 лістапада
Аб трагедыі вескі Наваселкі.

Materiał o Rejon kobryński

Wniosłem swój wkład do odtworzenie historia Rejon kobryński. Jeśli u wy jestem ciekawy materiał - podzieliłem się z my: admin@ikobrin.ru

Komentarz


Nazwa płeć

Poszukiwanie





Our partners