Ten jestem падарожжа ў мінулае. U tuja цеплую вераснеўskułem раніцу, u видатни сонечни дзень 1942 r. Але dla большасці жихароў маленькай весачкі Рэчыца гети дзень stoў апошнім.
Людзі, што збіраліся 5 верасня ў aўтобусе, які з Кобрына рухаўten ў напрамку i Рэчыцы з кароткімі прыпынкамі ў веськах, nie адразу пазнавалі адзін аднаго, бо многія nie бачыліся kawał гадоў. A пазнаўши, цалаваліся, плакалі, успаміналі ten straszny дзень, гібель rodzony, pal цудоўнає виратаванне.
Фашысты прыехалі ў веську na досвітку. Дзве машини. Спачатку нікога nie чапалі. Частка паєхала ў глыбіню las ў пошуках лагера партизан. Лагер знайшлі. I вярнуўшися, пачалі rozprawa з мясцовымі жыхарамі za тоє, што дапамагалі партизанам. Веску акружылі aўтаматчыкі, з абодвух канцоў вуліцы ўстанавілі кулямети. Больш jak 30 чалавек - жанчин, дзяцей, stary мужчин - усіх, хто byў w domu сагналі ў хлеў Сцяпана Ківакі...
Іх і пахавалі na тим месци, дзе загінулі. I сюди, i сціплай магілы na ўськрайку весачкі, u якой цяпер жицце цепліцца толькі ў некалькіх pani, прыйшлі тия, хто ўцалеў piekło rozprawa, билия жихари навакольних хутароў, родзічы загінуўших. Прыйшлі, каб ускласці кветкі na магіле, za ўпакаєнне natrysk нявінна загублених памаліцца ў godzina паніхіды, якую ўпершиню, з таго страшнага godzina prawoў la магілы і асвяціў месца апошняга притулку вяськоўцаў святар Казішчанскай царкви айцец Анатоль.
A дапамог зрабіць гетую висакародную справу ў Рэчыцы, jak і напярэдадні ў Каменцы, прадпрымальнік У.Ф. Касабуцкі.
М. Пятроўськая
Пятроўськая, М. Дзень вяртання ў мінулае / Марыя Пятроўськая // Кобрынскі веснік. - 1996. - 14 верасня.- С. 2.
Дзень 5 верасня 1942 rok dla большасці жихароў вескі Рэчыца stoў апошнім.
Наши проєти: Turystyczny Kobryn | intelektualny Rejon kobryński
Wszystek prawo obroniony © 2011-2015. Wszystek obraz obroniony ich właściciele.
Przy kopiowanie materiał aktywny powoływanie na http://ikobrin.ru obowiązkowy.