Artykuł O mieście Kobryń: w składzie ВКЛ i РП

U 1465 g княгіня Ульяна з syn Іванам са сваіх уладанняў адпісалі na царкву Святога Спаса Кобрынскага манастира млин na речци Шэўні з сажалкай 1 зямлей, a Ігумену Варлааму - 10 сакау miód, святару і дзякану na з сакі і 2 капи грошау.

U 1491 r. княгіня Фядора дабавіла i манастырскіх зямель сяло Корчыцы, 1/10 капи з усякага chleb, 1/10 zachód 3 млина na речци Кобрынцы і 2 карчми. U 1512 g Жыгімонт I stary граматаї na імя ігумена Кобрынскага Спаскага манастира Антонія Крыцкага замацавау za манастиром вишейназвания " наданні" княгіні Фядоры. Пазней, калі Фядора перайшла ў каталіцтва, яна перадала частку зямель манахаў u маєнтку Быстрыца баярам М.Жамбоцкаму і Г.Х.Пастрыгачу. Толькі ў 1541 r. wypasam la іску кобринськага архімандрыта Васіяна землі вярнуліся манастиру.

Недзе ў першай палове XVI st. манастир byў ператворани ў архімандрыю. Pas ініцыятыве каральови bon ў 1549 r. шляхціц Сямен Ясковіч Прышыхвосцкі prawoў рэвізію Кобрынскага манастира. Акрамя розних речаў kult, абразоў, пісаных pas залатим tło, з падвескамі каштоўних камянеў, na царкоўних galeria яшче знаходзілася і бібліятэка з рэдкімі кнігамі.

Зямельныя ўладанні манастира складаліся з сяла Корчыцы і некалькіх дворишчаў u wieś Кустовічы і Брылева, маєнтках Імянін і Быстрыца. Апошнім праваслаўним архімандрытам манастира(з 1587 pas 1596) byў Іона - били шляхціц 3 m. Заблудава Іван Пятровіч Гогаль.

U 1590 r. Іона скардзіўten ў падкаморскі sąd na niemały захоп манастирськай зямлі ў маєнтку Імянін, які ўчынілі імянінскія зямяне Чанавіцкі, Ждановіч, Якубовіч. Чым завяршилася ськарга, невядома, але ўпамянутия асоби паведамілі, што za pan Іванам Гогалем jak za асобай свецкай яни nie признаюць ніякай царкоўнай зямлі.

20 maj 1595 r. u манастир прыбылі епіскап Уладзімірскі і Берасцейскі І.Пацей і епіскап Луцкі К.Тарлецкі dla сустречи з мітрапалітам Рагозай і перамоў pas справе уніі з римська- каталіцкай царквой.

Пасля заключення ў 1596 r. Брэсцкай царкоўнай уніі архімандрыт Іона stoў туравапінскім уніяцкім епіскапам, a Спаскі манастир каральова Ганна Ягелонка перадала К.Тарлецкаму.

Pas сведчанні Ф.В.Пакроўськага, u царкве сяла Пярковічы(Брашэвіцкай воласці Кобрынскага павета) u канци XIX st. захоўвалася магіла К.Тарлецкага са славянскім надпісам na пліце.

Потым манастир належаў такім уніяцкім царкоўним іерархам, jak епіскап Пінскі Паісій(1603), архімандрыт кобрынскі Шацінскі(1613), епіскап Пінскі Рафаіл корсак(1632), архімандрыт кобрынскі Бенядзікт Глінскі(1678), епіскап Уладзімірскі і Берасцейскі, архімандрыт Кобрынскі Лявон Залескі(1691) і архімандрыт Андрэй Бянецкі(1747).

Такім чинам, Кобрынскі манастир stoў важкай апорай уніяцтва ў ВКЛ. U 1626 r. u ім праходзіў сабор вишейшага уніяцкага святарства. I канца XVII st. i Кобрынскай архімандрыі адышлі билия праваслаўния манастири ў Лепясах і Хадынічах. Уніяцкія манахі ва ўсіх сваіх маєнтках пабудавалі церкви, або, jak іх называлі, " манастиркі". U ten godzina зямельния ўладанні манастира знаходзіліся ў веськах Корчыцы, Лепясы, Хадынічы, Наваселкі, Кустовічы, акрамя гетага, jama належалі фальваркі Гогалеўка і Пецькі, Талярмонтаўскі засценак, Хільцэўшчина(w. Быстрыца) і інш.

Nie мінулі манастир і бедстви, якія выпалі na las горада(захоп войскамі Б.Хмяльніцкага, pasўстанне польськага wojsko, захоп шведамі), u godzina якіх абіцель рабавалі і руйнавалі. Oto ў ськладзе Расійскай імперыі ў 1812 r. u godzina Кобрынскага bój агароджа манастира jestem ператворана ў редут, a старажитная манастирськая драўляная царква знішчана пажарам. Пасля гетага царква jestem ўладкавана ў мураваним двухпавярховим будинку 3 манаскіх келляў.

Пасля адмени уніі ў 1839 r. манастир byў zamknięty, 'a ў яго будинках размясцілася духоўнає вучылішча, якоє jestem ліквідавана пасля спусташальнага пажару ў drugi палове XIX st. Некалькі дзесяцігоддзяў безгаспадарчая цагляная каробка з'яўлялася пристанкам dla бяздомних. Толькі ў 1920-я gad ўцалели галоўни korpus манастира byў капітальна адрамантавани польскімі ўладамі. U godzina рамонту jestem праведзена перапланіроўка, пасля чаго poўнасцю зніклі рэшткі ўнутранага cerkiew. Паводле звестак билога директара Кобрынскага muzeum А.М.Мартынава, u ходзе praca u сутареннях будинка былі знойдзени рэшткі пахаванняў кобрынскіх książęў і замуравания касцякі ў ланцугах.

Пасля рамонту ў будинку размясціўten павятови sąd, дзе праходзілі палітычныя працеси nad членамі КПЗБ. I нашага godzina захаваўten жили korpus манастира(u ім знаходзіцца Раус) - двухпавярхови муравани прамавугольни ў plan будинак, nakryty чарапічным дахам. Na будинку ўстаноўлени 2 мемарияльния дошкі : u гонар перамогі рускіх wojskoў nad напалеонаўскімі і na ўшанаванне памяці загінуўших супрацоўнікаў міліцыі.

Манастыр - помнік архітэктуры барока.

Ю.А.Барысюк

• Бона Сфорца
• Duży zwycięstwo pod грюнвальдом
• Wolny grad Kobryń
• Czas Suworow
• Кобрынскi замак
• Кобрынскiя князi
• Кобрынская еканомія 1519 r.
• Кобрынскi сабор 1626 r.
• Спаскі манастир
• Тадэвуш Касцюшка
• U ськладзе ВКЛ i РП
• Шчасце książęўни Кобрынскай
• Godzina Суворава
• Wróciłem wstecz