Artykuł O mieście Kobryń: duży ojczysty wojna

Кожны, хто праязджає pas першай вуліцы вескі Гайкоўка, абавязкова зверне ўwaga na шильду, якая сведчиць, што яна носіць імя В. Макарука. Хто że такі Васіль Макарук?

Ен нарадзіўten ў нашай весци ў tu' і Федара Макарука. Rosnę ціхім, паслухмяних хлопчикам, любіў слухаць раськзи бацькі - билога кавалериста Чырвонай Арміі - аб грамадзянськай вайне, аб барацьбе сялян і рабочих za ўustrój Саветаў. Jak і ўten аднавяськоўци, ен з радасцю сустреў восенню 1939 rok Чырвоную Армію - вызваліцельніцу.

Але вось 22 червеня 1941 rok na nasz краіну верадомна напалі фашисти. 23 червеня захопнікі паявіліся і ў Гайкоўци. Вася, нягледзячи na малади ўзрост, горача зненавідзеў nowy парадак і загареуся жаданнем помсціць фашистам.Oto ў 1942 годзе ен звязаўten з партызанамі, виконваў розния іх даручэцні. A ў верасні 1943 rok яго прынялі ў партызанскі атрад імя Frunze Брэсцкага злучання.

Першае баявоє хришченне Васіль Макарук приняў u лістападзе гетага że rok, калі las, дзе размяшчаліся народния мсціўци, byў блакіраваны фашыстамі. U такі ostry момант ен raz з іншымі маладымі рабятамі вирашиў стаць камсамольцам. Галоўнай рекамендацияй маладому партизану бьтла яго мужнасцьу baj.

U пачатку сакавіка 1944 rok Васілю Макаруку ўручылі вінтоўку з аптичним прицелам. A тим zegar wąs бліжэй і бліжэй падыходзіла nasz Армія, якая gnam ворага na захад. Do канцу сакавіка byў визвалени Дзівінскі раєн воінамі, якія прарваліся наперад. Фашысты, карыстаючьіся тим, што з-за бездарожжа tył адсталі, кінулі супраць наших невялікіх сіл pal адборния часці. Прыйшлося часова адступаць i Прыпяці.

Нашай партизанськай роце, якая ў ten godzina знаходзілася ў весци pasўлопаль билога Дзівінскага раєна, jestem загадана заняцьжорсткі bój адкінуты. Nasz аддзяленне знаходзілася ў резерве. 26 сакавіка ў bój пайшлі і my. U адним з акрпаў ja ўбачиў нерухомага Васіля Макарука. Жыцце яшче цеплілася ў ім. З дапамогай партизан my паклалі Васю na wóz і павезлі ў санчасць u Дзівін. A kompania пайшла ў bój Прыпяці.

Праз dwa дні rozżarzając ўкраінскай вескі głuszę piekło персаналу санчасці ja даведаўten, што Васіля Макарука raz з іншымі параненымі адправілі na самалеце ў tył.

43 gad прайшло з таго godzina. І ўwszystek гети godzina чакаюць яго родния : brat Piotr і siostra Надзея і Вера. ІІамятаюць і думаюць pra яго сябри-партизани, аднавяськоўци. A ja, калі ўспамінаю pal апошнюю сустречу з Васілем Макаруком, zaўsiwy пригадваю яго " снайперку", na ложи якой u ten дзень jestem пяць насечак. A гета значиць, што пяць захопнікаў засталіся ляжаць u балоце la Ліпава.

С. Батулін, били партизан атрада імя Frunze Брэсцкага злучення
жихар вескі Гайкоўка.

Батулін С. Вуліца імя Макарука / С. Батулін //Камуністычная праца. - 1987. - 28 красавіка.

• 60 rok po zwycięstwo
• Вуліца імя Макарука
• Świadczę zdjęcie
• Рыгор Васільевіч льови
• Партызан Мікалай Грыбаў
• Ugrupowanie " Kobryń"
• Bój za Polesie
• Жыцце, jak pochodnia гареннає
• Каб засталося ў памяці людзей
• Wróciłem wstecz