Artykuł O mieście Kobryń

W Ипатьевской kronika powiedziano: "ten az, książę Володимер, syn bławatek, wnuk Романов, piszę list: dałem есмь księżna swój, po swój brzuch miasto swój Кобрынь i z człowiek, i z danina, który przy ja даялі, тако i po ja ать дають księżna mój". Tak do lato 6795 od "stworzenie świata" zgodnie kronikarski tradycja, czy w 1287 rok, księżna Olga Roman otrzymałem po testament Kobryń. Ten pierwszy znany na dziś pisemny wspomnienie o miasto. Powstałem Kobryń jeszcze przedtem. W Ипатьевской kronika on pojawiam się jak już złożyłem się miasto na północy wołyński ziemia, za Prypeć.

W końcu VII stulecie, napieram południe Koczownik-Awar (obramowałem), tu okazałem się słowiański plemię дулебов. Archeolog przypuszczam, że właśnie stąd, z południowy zachód, zacząłem się wtedy opanowanie Słowianin ten terytorium, który z czasem jestem nazywam się Biłoruś. Дулебы, znany później jak бужане i волиняне, spotkałem się z nowy dla one warunek: wypukły, stepowy-leśny landszaft karpacki podgórze zmieniłem się nieprzerwany leśny masyw i zabagniony równina. Po niezwykle równy miejscowość rozpłuję się dziesiątka duży i mały rzeczka. Rzeczka jestem sam pewny punkt orientacyjny w niezadomowiony ogromny obszar. One daję imię. Примечательно, że właśnie w ten strefa (zachodni i średni Polesie) zachowałem się najbardziej archaika dla Biłoruś geograficzny nazwa (toponim). Starosłowiański mowny korzeń i dotąd śledzę się tu w mowa miejscowy ludność.

Duży ilość przeróżny zwierzyna i ryba całkiem rekompensuję новопоселенцам na pierwszy pora nieobecność obrobiony pole. Szczególny znaczenie nabyłem rybactwo, który z największy sukces można jestem zajmuję się, osiadłszy na brzeg rzeczka, niewielki i медленнотекущих, z krawędź i płycizna. W taki woda wygodnie jestem operuję harpun, stawiam więcierz, łapię na haczyk, lecz najlepiej - zarzucam sieć. A jeśli uwzględniłem, że obok znajduję się las, dawałem paliwo, budowlany i wyrób materiał, pokarm i okrywałem od wróg, ten miejsce nadarzam całkiem atrakcyjny dla późniejszy pobyt. Do wszystek inny, ziemia okazałem się przydatny dla hodowla злаков. I jeszcze ona zawieram glina, bagniskowy ruda, z który wytapiam się żelazo. Oto w Токих przyrodniczy warunek powstałem kiedyś osiedle na nadbrzeże rzeczka Mukhavets, tam, gdzie do on z południe kilka cieśnina wpadam rzeczka, jak długo nie miałem imię.

Обры, zapewne, jeszcze długo prześladuję zbieg, odchodziłem na zachód i na północ, tworząc nad one każdy gwałt. O ten można sądzę, czytając słynny "powieść zeszły lata", stworzony blisko 1113 rok. Nic dziwnego, że potomek дулебов, roztargniony Awar, jestem wyszukuję miejsce bezpieczny, przytulny. I wszystek jestem majaczeję przed one obraz złowieszczy " обріна", uwieczniłem się w oddanie, w nazwa uroczysko i osiedle. Lecz zaczynając z koniec VII stulecie potęga awarski państwo, że раськинулась w północny Причерноморье, po Dunaj i Bałkany, stanąłem gwałtownie padam, a do 90-е rok VIII stulecie ona jestem ostatecznie rozgromiony sąsiad. Nie pogratulowałem się i ten Awar, że dostałem się do Polesie: one niespodziewanie zaginąłem, tak niespodziewanie, że kronikarz Nestor odznaczyłem ten wydarzenie, wynajdąc z ten powodu skrzydlaty fraza: "Погибоша, аки обри". Najprawdopodobniej, one skosiłem jakiś epidemia. Lecz ślad pozostałem: siadłem Обрино i Оброво niedaleko od telechan, Обровская Вулька(Ивацевичский rejon), Обровы(Iwanowo rejon), Обрино(Кореличский rejon). Nareszcie, podobnie brzmię i nazwa sam miasto Kobryń. Być może, najpierw osiedle nazywam się Обрин(Обрынь), a początkowy litera " do" pojawiłem się później jak wskazanie na przynależność. Nie wykluczono, że tu znajduję się jakiś centrum, gdzie podwładny ludność przynoszę danina: "idę do Обрину".

Próba wyjaśniłem pochodzenie nazwa miasto dzieję się nie raz. Jeden badacz związuję on z pojawienie w ten kraj Celt(jeszcze do дославянський okres), z jeden z celtycki imię - Кобрунус(Кобрун), drugi - z dawno zapomniany starosłowiański imię kobra, który rzekomo jestem rozdział ten rybacki osiedle. Rzecz w tym, że istnieję jeszcze osiedle Kobryńово koło miasto Czerkasy (УССР), w Гатчинском rejon leningradski obwód jestem osiedle Kobryńо i rzeczka Kobryńка, w okolica wieś міхайловськоє - wieś Kobryńка, wspominany А. С. Puszkin. A nazwisko Kobryń spotykam się w cały szereg miasto kraj i nawet za granicą. W jeden Ural wieś połowa mieszkaniec Kobryńы. Jestem i nazwiskO mieście Kobryńц.

Można przypuściłem również, że nazwa poszedłem od ка- ktoś archaika słowo, wyrażałem najbardziej charakterystyczny właściwość miejscowość. Na przykład, od słowo " брьніє" - brud, błoto. Nawiasem mówiąć, od on pojawiłem się Брно - miasto w Czechosłowacja, zaistniały na kraj zabagniony nizina w miejsce zlanie dwa rzeczka. Кобрынь też powstałem w bagnisty łęg rzeczka przy wpadanie do ona przepływ.

В. И. Даль(1801-1872) włączyłem do słownik 'opisowy żywy велікорусського mowa" niemało staroruski słowo. Jestem wśród one i bardzo współbrzmiący nasz Kobryń: " kobra" - garść czy złożony razem dwa dłoń; "кобріть" - chowam, chowam, coś утаївать; "кобріться" - żyję nietowarzyski, nie porzucając dom. Z każdy z ten znaczenie można как- ten związuję imię miasto. Кобрынь - miejsce, gdzie dwa rękaw bagnisty rzeczka, przedarłem się przez gęsty dąbrowa i głuchy puszcza, wpadam do duży rzeczka i, podobnie do strony dłoń człowiek, obejmuję ledwie wznosiłem się piaszczysty wyspa, na który schowałem się osiedle ten, kto nie życzę jestem ujawniony, żyję samotniczy, ськритно, ukrywanie. Nazwa селенія dałem imię rzeczka - Kobryńка. Podobny zjawisko dosyć rozpowszechniony w słowiański kraj, w tym i w Biłoruś. Niektóry miasto zżyłem się z imię rzeczka, znany przedtem(Połock od plewiony, Пинск od Пина, Witebsk od Витьба, Друцк od Друя, Чечерск od Чечера). Niewielki że rzeczka bez nazwa(czy utraciłem one), przeciwnie, narzekałem się imię osiedle(Брагинка od Брагин, Радунька od Радунь, Зельвянка od Зельва, Волпянка od Волпа, Kobryńка od Kobryń). Co dotyczy rzeczka Mukhavets, na brzeg który urósłem Kobryń, ten nazwa ona poszedłem od zlanie dwa rzeczka : mucha i Вец, biorę początek w dzisiejszy Пружанском rejon.

Podczas gdy założyciel Kobryń i ich potomek rzetelnie ukrywam swój istnienie, we wschodni Europa odbywam się duży wydarzenie. Główny z one jestem utworzenie Ruś kijowski . W ciągu IX - X wiek jej terytorium rosnę, formuję się staroruski narodowość, włączam stopniowo wszystek восточно-славянськие plemię od wierzchołek Дона do Побужья. Rozwijam się feudalny stosunek, tworzę się administracyjny aparat, pojawiam się pierwszy prawodawczy akt. Powstaję miasto, najczęściej tam, gdzie do ten już istnieję osiedle i gdzie książę buduję umocnienie, zamek.

Gdyby древнекобрінськая wspólnota przysiągłem się nic więcej, oprócz rybactwo i polowanie, nie zajmuję się, to, być może, tu tak nigdy i nie pojawiłem się by miasto. Lecz od lato do lato las odstępuję wszystek dalej, napieram gospodarczy potrzeba селенія. Jego miejsce zajmuję poorany pole, część wspólnota poprzenosiłem się na więcej daleki ziemia, pojawiłem się wieś. Ekonomiczny sukces doprowadziłem do ten, że Kobryń ujawniłem sam. I tu że naszedłem nowy władca. Teraz gospodarz tutejszy osiedliny, ziemia, rzeczka i las stanąłem sam duży książę kijowski.

W końcu X stulecie terytorium, zamieszkały волинянамі i бужанамі, wszedłem w skład staroruski państwo. Tu utworzyłem się Владимиро-волынское księstwo. W 983 rok, według przekaz, po udany pochód na ятвягов książę Włodzimierz w ujście Мухавца, wpadam do Bug, zbudowałem twierdza, przy który urósłem miasto Берестье. A powyżej po Мухавцу, w przybliżeniu w jeden dno droga, znajduję się ten osiedle, gdzie powstałem Kobryń. Lecz jak długo ten nazwa nie figuruję w pisemny źródło.

Wołyński ziemia do późniejszy czas nie raz przechodzę z ręka do ręka, stając posiadanie ktoś z książę Рюриковичей. W XII stulecie ona rozdrobniłem się na szereg wyodrębniony los, wśród który znajduję się i Берестейская ziemia. Lecz w końcu stulecie książę Roman Мстиславовичу wdaję się znów wszystek ten zjednoczyłem. Stwarzam się Galicja-wołyński księstwo. Galicja drużyna nierzadko towarzyszę książę podczas polowanie w bogaty zwierz las na północ od Prypeć. Być może, podczas jeden z taki podróż znakomity myśliwy okazałem się na brzeg Мухавца i zatrzymałem się w osiedliny, zgubiłem się w północny порубежье jego rozległy posiadanie. Oceniwszy obronny znaczenie ten miejscowość, on rozkazałem wzniosłem na wyspa, utworzony delta Kobryńки, zamek. Taki przewidujący początek miasto, aż jeszcze niewiadomy kronikarz. Natomiast wnuk książę Roman, Włodzimierz Василькович, dokumentalny zaświadczyłem w 1287 rok realny istnienie miasto Kobryń.

XIII stulecie przyniosłem ciężki wypróbowanie dla Ruś. W 40-е rok na ona zwaliłem się монголо-татарськоє nawała, który dosięgłem Kijów, Galicz i Владимира-Волынского, znów, jak полтисячи rok wstecz, człowiek jestem szukam azyl za Prypeć, w ten leśny i bagnisty kraj. W wyniku ilość ludność tu dodałem się, mnożę się liczba osiedliny rolnik i, więc, zrósłem znaczenie miasto jak handlowy-rzemieślniczy centrum. Trzeba uwzględniam i korzystny geograficzny położenie Kobryń na znany jeszcze do dawność wodny droga z bałtycki do czarny morze: Висла- Буг- Mukhavets-Пина-Припять-Днепр. Przy czym z Мухавца do Пину zdarzam się dostawiam statek волоком. Właśnie na ten odcinek i powstałem taki toponim, jak Муховлоки(Муха- вецкие волоки) - nazwa wieś, i волока - wpadam tu z wschodu niewielki przepływ. A dalej do sam Пины ciągnę się błoto, po który i włóczę statek.

Książę Włodzimierz Василькович, posiadałem Kobryńом w drugi połowa XIII stulecie, znany jak budowniczy obronny budowa na północy wołyński ziemia. Ze ten strony coraz więcej potężnieję w te lata ekspansja litewski państwo, pragnąłem skorystałem się osłabienie Ruś, wywołany feudalny rozdrobnienie i монголо-татарським jarzmo. Ипатьевская kronika zaznaczam, że w 1275-1276 rok Włodzimierz Василькович zbudowałem na dostęp do Берестью strażniczy wieża, a drugi - na rzeczka leśny.

Fragment Ипатьевской kronika. Pierwszy pisemny wspomnienie O mieście Kobryń
 

W ten miejsce, gdzie stanąłem wznoszę się "słup камен"(Biały вежа, zachowałem się do nasz dzień), on założyłem miasto "...na pusty miejsce i нарече imię on Каменец". Najprawdopodobniej, nie jestem obszedłem się uwaga i Kobryń, w który, zapewne, również prowadzę się praca po umocnienie zamek. Jednak obroniłem ten terytorium od zachwyt nie udałem się. One okazałem się odrzucony przy litewski książę Гедимине(1305-1341), a w ciągu pierwszy połowa XIV stulecie władza jego dziedzic rozprzestrzeniłem się na duży część западнорусських ziemia.

Konkurent w walka o Galicja-wołyński dziedzictwo wystąpiłem polski król Kazimierz duży(1310-1370), który załapałem w 1349 rok miasto Lwów, Galicz, Владимир- wołyński, Берестье, zepchnąwszy z Wołyń zaproszony tu na panowanie Любарта Гедиминовича(1340-1382) . Na pomoc Любарту pośpieszyłem starszy brat, Кейстут i Ольгерд. Wskutek dwa wojna Kazimierz duży wymuszony jestem zostawiłem duży część swój nabycie. Po traktat 1366 rok, potwierdzałem prawo Любарта do wołyński księstwo, król zrzekam się swój prawo do Берестье, Каменец, Дорогичин, młynarz i Бельск, "a także - na Kobryń z поветом, Ольгерду należałem".

Do koniec XIV stulecie potomek Ольгерда, duży książę litewski (1345-1377), fest urządziłem się w Kobryń. Jeden z one, Roman Fedyr, z 1387 rok stanąłem oficjalnie mianuję się książę Kobryński. Jak i wiele z litewski książę, ten pokolenie Ольгердовичей jestem powiązany ślubny узамі z przedstawicielka miejscowy feudalny nazwisko. Od swój słowiański matka one odziedziczyłem prawosławie i mowa i prawie nie różnię się od inny западнорусських feudał. Do książę Kobryński ten odnoszę się w pełnej mierze. Jednak po Кревской unia, uwięziony między Polska i Litwa w 1385 rok, przeważający prawo w sprawa państwo stanąłem otrzymuję katolik. Toż prawosławny książę aczkolwiek paraduję w królewski orszak, lecz wysoki posada nie mam. Natomiast one jestem pełny gospodarz w swój вотчинах, mając własny podwórze, rada(książęcy rada), namiestnik i kancelista, a do ten jeszcze rozległy ziemia i puszcza, masa przymusowy chłop. Podobnie do strony książę Гольшанским, Слуцким, Мстиславским czy Заславским, książę Kobryńские uwieczniłem swój imię budownictwo cerkiew i zamek, tylko z rzadka figurując w duży wydarzenie. Na przykład, Siemion Р. Siemion Kobryńе kij(umarłem w 1460 rok) biorę udział w wojna prawosławny feudał przeciw polski król, zrobiony w celu rozszerzenie polityczny prawo. Rozbity w jeden z bitwa, on wymuszony jestem potem odsiaduję się w swój кобрінськом zamek, czekając lepszy czas. 

W drugi połowa XV stulecie w skład Kobryński księstwo wchodzę dwa miasteczko - Добучин(później Пружаны) i городец. Terytorium dzielę się na gmina: Kobryńская, Черевачицкая, Вежицкая, Добучинская, Блуденская, Грушовская i Городецкая. Księstwo nadal zachowuję samodzielność. Z południe ono stanąłem graniczę z polski posiadanie na Wołyń, który do ten czas klin wbiłem się do terytorium wielki księstwo litewski. Teraz Rejon kobryński już na zawsze oddzieliłem się od wołyński ziemia.

Późniejszy władca miasto - owdowiały księżna Ульяна, jej syn Iwan Siemion z żona Федорой - zdobyłem popularność swój fundatorka(subsydium) na korzyść prawosławny cerkiew. Przy one jestem zbudowany кобрінський klasztor св. Спаса, mnich wydzielony młyn na Шевне(przepływ Мухавца), rybny stawek, u волока ziemia, danina chleb i miód z część zamkowy ziemia, a впрідачу - dwa karczma. W ten że спасськом klasztor pochowałem zmarły blisko 1490 rok Iwan Siemion, ostatni męski przedstawiciel książę Kobryńских.

Kiedy w 1501 rok jego siostra - Anna Siemion stanąłem żona królewski marszałek Вацлава Костевича, przeszedłszy przy czym z prawosławie do katolicyzm, fundatorka stanąłem skierowuję się za inny adresem. W Kobryńе pojawiłem się kościół, w który, jak świadczę dokument, na pieniądze Anna Kobryńской-Костевич jestem zbudowany ołtarz. Tak ona rozporządzam dochód od swój majątek, gdzie w поті czoło pracuję prawosławny chłop-rolnik.

Na dziedziczenie Kobryń zawsze jestem mnóstwo pretendent. Za nakaz król Zygmunt I stary, początkujący rządzę z 1506 rok, wszystek pretensja na ten posiadanie skrupulatnie utrwalam się do specjalny księga. W liczba konkurent jestem również przedstawiciel prawosławny i katolicki cerkiew. Król nie pośpieszam z wynoszenie uchwała, bo sam zamierzam posprzątałem do ręka ten rozległy i bogaty los. Prowadząc aktywny wewnętrzny i zewnętrzny polityka, on potrzebuję znaczny środek, który mogę postępuję do jego skarb tylko z osobisty posiadanie. Jednak z stary rodu feudał, wychodząc z prawniczo święcę tradycja, też nie przeciw jestem mnożyłem swój bogactwo. Przeciw magnacki oligarchia straszliwie występuję szlachta, ponieważ jej rolny interes w taki wypadek ignoruję się.

W końcu 1518 rok umarłem księżna Anna Siemion Kobryńская. Książęcy czas Kobryń zakończyłem się. Lecz jeszcze długo, niemniej dwa stulecie, na europejski karta po jakiś dziwny historyczny inercja jestem przedłużam istnienie Kobryńское księstwo - Kobinol Ducatus.

• Гicторыя Кобрына
• Historia Kobryń
• Historia herb
• Opis herb
• Кобрынскі ваєнна- гістарычны muzeum імя А.В.Суворава
• Książęcy dar
• Stary fach
• Kobryński park im. А.В. Suworow
• Trasa siedem wiek
• Ulica i plac Kobryń
• Wróciłem wstecz