Pamiętny miejsce w rejon: Ляхчицы

Książęcy góra

Południowy дер. Ляхчицы Rejon kobryński brzeski obwód rozmieszczony uroczysko książęcy góra. Na ten wzniosłość rosnę malowniczy grzybowy las. Niedaleko od Княжей góra, koło дер. Коташи rozmieszczony jedyny w Białoruś jezioro z piaszczysty plaża. Według miejscowy przekaz, w uroczysko książęcy góra znajduję się grób księżna Olga.

" Dawno ten jestem. Księżna Olga tu проходіла. Jestem ona nasz, rosyjski. Kiedyś zamordowałem mąż ona, Włodzimierz, i poszedłem Olga walczę z wróg. Olga chytrość zwyciężyłem wróg, przekuwszy u koń podkowa na kopyto przeciwnie. Lecz za Дывином jestem stanowisko, i stamtąd żołnierz ona doganiam. Wtenczas nasz góra nad błoto stoję, las na ona nie jestem. Tam księżna i zatrzymałem się. Wrogi wojsko zapadam z południe, od mieszkaniec. Na biada i znalazłem śmierć Olga. Tam ona i pochowałem. Grób jestem prawie pod szczyt. Odtąd góra i nazywam się książęcy góra albo księżniczka. Od dawna na grób stoję prosty drewniany krzyż, lecz, na pewno, przy bolszewik on zdjąłem".

Jak udałem się wyjaśniłem, oddanie związany z konkretny historyczny fakt. W 1287 rok Galicja-wołyński książę poszedłem do pochód na Polska. Владимиро-волынский książę Włodzimierz Василькович, ciężko chory, nadesłałem w zamian sam wojewoda. W raj na Wołyń książę wręczyłem dwa дарственниє list. Jeden list o darowanie on ziemia swój i miasto po śmierć - cioteczny brat książę Mstysław Łuck. Drugi - swój żona Olga Roman, w który ona jestem завещан miasto Kobryń i wieś Городел(Городец). Poza tym, w list książę zapisałem: ". a księżna mój оже восхочет w чернічь поїті поїдеть, Аже nie восхочет іті, a który ona przyjemnie ja nie воставши смотреті, że, kto маєть reperuję po mój brzuch". Do ten że książę zmusiłem następca całuję krzyż, że on nie oddałem przybrany córka Изяславу przeciw jej wola za mąż, a tylko ponieważ zechciałem Olga.

Po to, żeby zrozumiałem, po co potrzebny jestem księżna Olga Roman Kobryń i dlaczego ona mogę i chcę pojechałem po śmierć mąż na okolica swój posiadanie, dokładniej zatrzymałem się na biografia ten wykształcony, nie byle jaki kobieta, który jestem nie tylko dostojny żona, ale i towarzysz broni mąż, lecz, jak piszę krajoznawca Г. Мусевич, życiowy wyczyn владимиро-волынской księżna do nasz dzień zostaję w cień.

Ta i mogę czy jestem owak? Przecież Olga - wnuczka święty-biblioman książę Mychajło Czernihów, siostrzenica święty Евфросиньи суздальськой, brat Olga, Oleg Roman, wyparłem się od księstwo, poszedłem в mnich i również z czasem jestem kanonizowany.

Ciocia Olga, księżna Rostów Maryja, mam prosty stosunek do Rostów kronikarski meldunek, fragment który akademik Д. Лихачев nazwałem "kronikarstwo Марьи Rostów", gdzie uwieczniłem wyczyn mąż bławatek Rostów w bitwa na rzeczka ситі w 1228 r. przy jej uczestnictwo jestem złożono " żywot" ojciec, Mychajło Czernihów.

Cioteczny siostra Olga, żona król Czechy Пшемыслава II - Кунгута Rostysław, stanąłem pierwszy czeski poetka. Jednak бліже okazałem się związany z staroruski książkowy córka Roman Mychajło i wnuk Mychajło Czernihów Olga. W lipiec 1263 rok Olga Roman oddałem za mąż za książątko wołyński - Владимира Васильковича. Od tej pory gruntownie zmieniam się styl Galicja-wołyński kronikarstwo.

Na czysto znikam pełen szacunku stosunek do stryj Włodzimierz Васильковича, książę Daniło Galicja, który jestem więcej szczęśliwy w rywalizacja z dziad Olga, książę Mychajło Czernihów, a potem i do jego potomek - Lew i Jurij. Покончив z nadmierny wychwalanie Daniło, kronikarz wyprowadzam z jego cień brat bławatek. W wiele miejsce tekst załącznik "i jego brat Василько" pojawiam się po dowolny wspomnienie książę Daniło. Autor nienatrętnie, lecz ironicznie akcentuję uwaga na deficyt u Daniło jak dyplomatyczny zdolność, tak i.. osobisty męstwo. Tworzę się wrażenie, że na pergaminowy strona odbyłem się pośmiertny rewanż biblioman Czernihów szkoła za za życia porażka swój zmarły książę.

Pierwszy pojawienie Olga Roman w kronika właśnie w skrupulatny opis ślubny ceremonia z Włodzimierz Васильковичем w Briansk. Ta i potem jej ojciec Roman Mychajło Briansk wspominam się w kronika znacznie częściej, aniżeli ten wymagam jego realny wpływ na wołyński sprawa.

Włodzimierz Василькович(w chrzest Ioann) zacząłem panuję po śmierć swój ojciec bławatek. Główny historyczny źródło, opowiadam o czas panowanie Włodzimierz Васильковича (1270 - 1288 гг.), - ten część "Galicja-wołyński kronika", który dostałem nazwa "powieść o Włodzimierz Васильковиче". W naukowy krąg prowadzę się spora, kto autor powieść.

Autor "powiodłem o Włodzimierz Васильковиче" ujawniam rozległy orientacja w teoria i praktyka książkowy i niewytłumaczalny bliskość do książę: "Сий że prawowierny książę Włodzimierz возрастом' бе висок', плечима велік', ліцем' красен', włos mając żółty kędzierzawy. Mowa że бяшеть в' нем' dorzeczny i ustny spodni dobrze odżywiony, глаголаша on jasno от' кніг', зане бисть філософ' велік'., кроток', смірен', незлоблів', правдів', nie мьздоїмец', nie лжів', татьбу ненавідяше, пітья że nie pi от' wiek swój, miłość że імяше do всим' паче że i do братьі swój, w хрестьном' że całowanie стояше z usiałem prawda, prawda otwarty; lęk że boski наполнен'". Przesada własny uczucie, który przedzieram się przez kuty krata kanon średniowieczny епітафії(co godny tylko "ręka jestem piękny i noga"), nie mam analog w staroruski kronikarstwo. Najbliższy prosty analogia - panegiryk książę bławatek Rostów, stworzony, jak my pamiętam, rodzony ciocia Olga Roman.

W Арадском spis " Кормчей" 1286 rok tekst towarzyszę następny wyjaśnienie: "ponieważ zza choroba umęczyłem się bardzo. Przez ten nie wolno jestem ona towarzyszę on". Ten jestem na tyle wyjątkowy wypadek, że wołyński kronikarz zamarkowałem i wydzieliłem ten epizod, zrobiwszy wyjaśnienie do on.

Należy powiedzieć, że książę Włodzimierz własnoręcznie przepisałem taki księga jak "żywot Dmytro Солунского" i " Паренесис" Efrem Сирина, ewangelia, apostoł, a także mnóstwo drugi duchowny literatura, który даріл do cerkiew, klasztor, eparchia, a sam cenny ewangelia(okuty srebro i ozdobiony perła, a w środek - z obraz Спаса na фініфті) on podarowałem do Czernihów eparchia - na znak wdzięczność za edukacja jego żona.

Również, czytając "powieść o Włodzimierz Васильковиче", spotykam kronikarz w miejsce i sytuacja, gdzie postronny człowiek przeniknąłem jestem niemożliwie, - przy namysł o meldunek nowy miasto, książęcy testament, rokowanie z polski poseł.

Niezwykle dokładnie opisany ostatni dzień i śmierć książę do Любомле 10 grudzień 1288 r. i wewnętrzny przeżycie księżna. Pryzpomniałem, wszystek elita księstwo pozostałem w Владимире-Волынском, z książę jestem tylko podwórzowy służący i księżna Olga Roman. Na mocy ten fakt badacz sprawiedliwie przypuszczam, że właśnie księżna Olga jestem autor "powiodłem o Włodzimierz Васильковиче".

W kanwa taki unikalny i wyjątkowy dla średniowieczny historia fakt wpisuję się i testament mąż, po który Olga otrzymałem do posiadanie kilka wieś i miasto Кобрынь. Ukraiński badacz С. Синюк piszę: "ze znaczny wiarygodność można przypuściłem, że właśnie w Кобрынь księżna przeprowadziłem się blisko 1290 rok. Być może, ten poprzedzam niektóry konflikt z dziedzic książę Włodzimierz Mstysław. I właśnie Olga zachowałem kontrola nad kronika, inaczej nic nie wolno wyjaśniłem przerywanie życiorys Mstysław prosto na środek. Tworzę się wrażenie, że ostatni rządek kronika piszę się w ogóle poza zasięgiem Владимира-Волынского. Zapis o śmierć пінського i степанського książę brzmię jak doniosłem się z daleka wieść, a utrafiłem do kodeksu księżna Olga one potrafiłem właśnie dlatego, że Степанское i Пинское księstwo rozmieszczony niedaleko od Kobryń". Jak widzę, ludowy przekaz o grób Olga Roman na Княжей Горе koło дер. Ляхчицы, znajduję naukowy potwierdzenie.

Pamięć o Olga i jej grób na Княжей Горе wiele stulecie troskliwie zachowuję się miejscowy mieszkaniec. O Княжей góra istnieję pisemny lista w historyczny źródło. W rewizja Kobryńской oszczędzanie 1563 rok zapisano: "książęcy góra, uroczysko wieś Рухович". Później góra jestem obecny na rosyjski karta XIX stulecie i na polski - początek ХХ stulecie. W końcu XIX stulecie archeolog Ф. В. Покровский ze słów duchowny zapisałem: "с. Хабовичи. Блоцкой wół., Kobryński уєзда. W 5 wiorsta na południowy zachód od wieś jestem niewielki pagórek, nazywam się w naród książęcy góra. Nazywam się tak dlatego, że tu rzekomo podczas bój zabity jakiś księżniczka".

Książęcy góra zrobiłem duży wpływ na rozwój дер. Ляхчицы i sąsiedni okolica. W Ляхчицах bardzo rozpowszechniony żeński imię Olga. W Покровской cerkiew wieś Хабовичи, do przyjście który wchodzę Ляхчицы, zachowuję się kronika o wydarzenie, związany z uroczysko, a 24 lipiec, "na Olga", odznaczam się храмовий święto. Według opowiadań, na grób księżna Olga stoję drewniany krzyż, rosnę kwiat barwinek. Grób Olga jestem bardzo szanowany miejscowy mieszkaniec, na przykład, do księżna zwracam się, żeby wilk nie odprowadzam bydło. Po wojna krzyż i grób jestem utracony. W 1999 rok miejscowy mieszkaniec na szczyt góra ustalony metalowy krzyż.

Decyzja białoruski republikański naukowo--metodyczny rada w sprawie historycznokulturalny spuścizna przy ministerstwo kultura republika Białoruś od 22 luty 2012 rok przyjęty decyzja wniosłem propozycja do rada minister republika Białoruś o nadanie status historycznokulturalny wartość toponomastyka obiekt - nazwa uroczysko książęcy góra, który znajduję się koło дер. Ляхчицы Kobryński rejon. Ten pierwszy toponim, który planuję się wziąłem pod ochrona państwo.

Na strona wolny encyklopedia " Wikipedia" w internet stworzony strona дер. Ляхчицы na Rosjanin, białoruski, polski, ukraiński, angielski i niemiecki mowa z informacja o uroczysko książęcy góra.

W lipiec 2012 rok książęcy góra odwiedziłem zdjęciowy grupa kanał telewizyjny RenTV(Moskwa). Do dnia stypa święty равноапостольной księżna Olga, a także do 725-lecie pierwszy wspomnienie Kobryń, na prośba miejscowy mieszkaniec 22 lipiec 2012 rok przeor cerkiew wielebny Sergij Радонежского w дер. Корчицы protojerej Walerij Зарубой jestem święcę krzyż na Княжей Горе. Na święcenie zebrałem się mieszkaniec wieś Ляхчицы i Корчицы, przedstawiciel Хидринского сельісполкома i СПК " Радонежский". Szczególny gość na święto jestem generalny konsul Ukraina w Brześć Oleg Мысык i przedstawiciel ukraiński naukowo--pedagogiczny związek " Берегиня" z Brześć.

Po święcenie krzyż mieszkanka дер. Ляхчицы Anna Степановна Назарук i Nina Paweł Борисюк opowiedziałem miejscowy przekaz o księżna Olga, a кобрінський klub " Обринь" i Katarzyna Paweł(Brześć) pokazałem historyczny rekonstrukcja legenda. Zakończyłem się przedsięwzięcie niewielki występ zespół "poleski dzwonienie" miejski dom kultura.

Teraz w Каменце krajoznawca Jerzy Мусевич, malarz Mychajło Maksym zaproponowałem rozpatrzyłem pytanie o kanonizacja prawowierny i sumienny książę Włodzimierz Ioann Васильковича, jak местнопочитаємого święty. Obecnie idę zbiór podpis na poparcie ten idea. Lecz jak my widzę, żona książę Olga nie mniej zasługuję uwiecznienie swój pamięć.

Uroczysko książęcy góra można aktywnie wykorzystałem w turystyczny przemysł, ponieważ nie trzeba wymyślam jakiś nowy mit, a " rozkręciłem" obecny oddanie. Już teraz książęcy góra odwiedzam nie obojętny do historia krajoznawca, uczeń miejscowy szkoła i kolegium.

Należy powiedzieć, że w 2013 rok дер. Ляхчицы, jak i uroczysko książęcy góra, jestem zaznaczam 450-lecie pierwszy wspomnienie w rewizja Kobryńской oszczędzanie, złożony królewski rewident Dmytro Сапегой w 1563 rok. Planuję się do tradycyjny święto wieś wiązałem w czasie przeprowadzenie na Княжей biada festiwal średniowieczny kultura.

Rozkład na karta

Nawigacja

• Książęcy góra
• Wróciłem wstecz

Poszukiwanie

Our partners