Rejon kobryński do rok wojna

З больш чим 900 generałў, якім ўпершиню ў Чырвонай Арміі jestem присвоєна гета званне ў 1940 годзе, больш jak 150 загінулі ў baj з нямецка- фашысцкімі захопнікамі. Tak, u першия дні і miesiąc вайни былі забіты 44 камандуючия арміямі, камандзіры карпусоў і дывізій, a таксама камандуючи Пауднева-Заходняга front М. Кірпанос і шераг generałў - камандуючих відамі і родамі wojsko.

U sam пачатку вайни ў барацьбе з фашыстамі загінуў генерал-маєр танкавих wojsko, камандзір 22-й танкавай дывізіі, якая дислациравалася ў pasўдневим гарадку Брэста, Віктар pasўлавіч lękliwyў. Здарылася гета ў баі з гітлераўцамі 23 червеня 1941 rok rozżarzając Кобрына.

Вось jak апісаў гети паядинак палкоўнік Іван Васільевіч Конанаў - намеснік камандзіра 22-й танкавай дывізіі. ".І tu разгареўten адзін з sam жорсткіх сустречних bajў перших дзен вайни na нашим działka. Гітлераўци кінулі авіяцыю, танкі і мотапяхоту na часці, якія знаходзіліся na марши. Танкісты разгарнуліся ў баяви парадак. Na чале атакуючих byў generał lękliwyў. Ен асабіста pawicaў танкістаў u atak. Na полі bój гарэлі танкі праціўніка, гарэлі і наши. Na асобних działka кіпелі рукапашния схваткі. Абодва бакі неслі вялікія страти. Бой визначаўten незвичайним uwziętość. U сами напружани момант падбег лейтенант. Голас u яго зриваўten: "Таварыш палкоўнік, generał lękliwyў забіти"!. Загінуў Віктар pasўлавіч, загінуў, jak bohater, загінуў, абараняючи Радзіму. Але і вораг nie дабіўten поспеху. Ен адкаціўten na зиходния пазіциі".

Генерал-маер В. П. lękliwyў пахавани ў Кобрыне, u skwer, які носіць яго імя. Tu, na скрыжаванні вуліц Першамайскай і Кірава створани мемариял 174-м загінуўшим воінам і партизанам. Tu жа знаходзяцца магілы і помнікі Пуганаву В. П. і летчику Марозаву А. I.

Сярод generałў, загінуўших u baj Вялікай Айчыннай вайни, есць і наши землякі - урадженци Брэстчыны. U іх ліку ўрадженец Кобрыншчыны, генерал-маєр wojsko сувязі jakў Осіпавіч Лагадзюк, які загінуў u баі 27 ліпеня 1944 rok. Пахаваны ен u латвійскім горадзе iўгаўпілсе.

U 1941-1944 gad ен удзельнічаў u абароне Ленінграда і ў вызваленні Беларусі, ваяваў na 1-им Прыбалтыйскім фронце. Byў начальнікам сувязі арміі, намеснікам начальніка ўpraўлення сувязі фронгу. Загінуў при вызваленні горада iўгаўпілса.

Генерал-лейтэнант Сцяпан Іванавіч Любарскі нарадзіўten ў w. Старыя Пескі(цяпер уключана ў magazyn w. Новыя Пескі) Бярозаўськага раєна. U 1918 годзе добраахвотна ўступіў u Чырвоную Армію, цераз rok stoў камуністам. U gad Грамадзянскай вайни ўдзельнічаў u baj супраць wojsko Дугава, Калчака, супраць басмачоў u Туркестане.
U 1932 годзе закончиў ваєнную акадэмію імя Frunze, a ў 1938 - акадэмію Генеральнага sztab. Выкладаў na katedra гетай акадэміі. Затым удзельнічаў u baj супраць японскіх мілітарыстаў rozżarzając ракі Халхін- gol, u вызваленні Заходняй Беларусі і Заходняй Украіны ў 1939 годзе. U gad Вялікай Айчыннай вайни byў na Заходнім, 2-м Беларускім, 4-м і 1-м Украінскім elegant, намеснікам начальніка аператиўнага аддзела sztab front, начальнікам sztab арміі. Загінуў 16 красавіка 1945 rok при фарсіраванні ракі Нейсе ў Германіі. Пахаваны na пагорку Славы ў горадзе Lwów.

Яго імем nazwany вуліца ў r. Бяроза. U 1980 годзе dla ўвекавечвання памяці С. I. Любарскага ўстаноўлена стела. Bohater Савецкага Саюза, генерал-маєр Аляксандр Аляксандравіч Вашкевіч - урадженец w. Белавежа Пружанскага раєна. З сялян. U арміі з 1919 rok. Удзельнік Грамадзянскай і Вялікай Айчыннай wojnaў. Вызначыўten ў 1943 годзе при фарсіраванні Дняпра, za што ўдастоєни звання bohater Савецкага Саюза. Загінуў u баі za Берлін u красавіку 1945 rok. Пахаваны ў Warszawa, якую визваляў са pal дывізіяй 17 студзеня 1945 rok.

Iсак jakўлевіч Малашыцкі - генерал-маєр. Ураджэнец горада Баранавічы, з рабочих. U Чырвонай Арміі з 1919 rok, удзельнік bajў супраць Дзянікіна і rozgromienie Кранштацкага мецяжу. U 1928 годзе закончиў ваєнную акадэмію РККА. 3 1940 rok byў викладчикам акадэміі імя Frunze.

U 1941-1943 gad ваяваў na Бранскім, Заходнім, Варонежскім elegant. Byў начальнікам sztab дывізіі, намеснікам начальніка sztab арміі, камандзірам дывізіі. Загінуў u баі. U г.бресце пахавани generał танкавих wojsko - генерал-маєр М. Ф. Іконнікаў (урадженец Kazachstan), генерал-маєр А. А. Вахрушаў (урадженец Расіі).

U gad Вялікай Айчыннай вайни памерлі piekło rana вядомия палкаводци, generał арміі, камандуючи 3-м Беларускім front I. Д. Чарняхоўскі і камандуючи 1-м Украінскім front М. Ф. Ватуцін. U фашысцкі палон і трапілі больш za 50 савецкіх generałў - цяжка паранених, кантужаних альбо chorobliwy. U ліку іх былі generał Карбышаў, Панядзелін і Кірылаў.

Жыхарам Брэстчыны dobro вядома імя генерал-лейтенанта інжынерных wojsko, bohater Савецкага Саюза Дзмітрыя Міхайлавіча Карбышава, які служиў u Брэсцкай крэпасці са жніўня 1911 i лістапада 1914 rok. Пад яго кіраўніцтвам ішлі реканструкция і будаўніцтва шерагу аб'ектаў крэпасці.

Гэты видатни рускі і савецкі ваєнни інжынер u 1940 годзе атримаў званне генерал-лейтенанта. З 1938 rok - ен прафесар, a з 1941 - доктар ваєнних навук. Ен - aўтар больш za 100 навукових praca pas ваєнна- інжынернай справе.

U чэрвені 1941 rok Д. Карбышаў інспекціраваў будаўніцтва ваєнних умацаванняў u раєне Гродна і Беластоцкай вобласці. U baj при вихадзе з акруження pasўночней Магілева byў цяжка кантужани і непритомним stan трапіў u палон.

Гітлераўци спрабавалі схіліць яго i służba na іх армію, але Д. Карбышаў категарична адверг іх прапанови. Фашысты трымалі яго ў Бярлінскай і Нюрнбергскай турмах, u канцлагерах смерці. I ўсюди ен веў антифашисцкую агітацыю сярод ваєннапалонних.

18 лютага 1945 rok Д. М. Карбышаў byў па-зверську замучани фашыстамі ў Маўтхаўзене. U 1946 годзе jama пасмяротна jestem присвоєна званне bohater Савецкага Саюза. U Брэсце яго імем nazwany вуліца, na якой ен жиў u перияд pal służba ў Брэсцкай крэпасці. Na гетай жа вуліцы ўстаноўлени три мемарияльния дошкі ў яго гонар. Імя Карбышава присвоєна прафтэхвучылішчу N26 r. Брэста.

Wieczny памяць загінуўшим u baj za гонар, свабоду і незалежнасць Радзімы!

Гурда, У. І generał гінулі ў baj / У. гурда // Кобрынскі веснік. - 2001. - 13 червеня. - С. 2. Generał танкавай арміі В.П. Lękliwyў загінуў при абароне Кобрына ў чэрвені 1941г.; ўрадженец Кобрыншчыны, генерал-маєр wojsko сувязі Я.О. Лагадзюк - u 1944г. u iўгапілсе

Pierwszy dzień duży ojczysty wojna Ішлі баі пад Кобрынам Zwolnienie Kobryń ... Światły dzień zwolnienie Ludowy барацьба Na ziemia Прибужской U бітве свяшченнай, народнай Jeśli ojciec bohater Od Moskwa do Brześć 123 ludobójczy pułk lotniczy Utrafiłem dzieciństwo pod bombardowanie Za każdy imię los Długo oczekiwany zwolnienie Дняпроўська- Бугскі rubież

Першы дзень вайни Tak zaczynam się wojna Od Пинска do Brześć Powietrzny pracuś wojna Stoję na śmierć Каб уміраючы ўвасобіцца Krew Бронной góra Okupacyjny dzień powszedni Los mieszkaniec Kobryński getto U skórny вескі - pal памяць і ból Ten jestem niedawno, ten jestem dawno Дняпроўська- Бугскі rubież Kronika nurkujący ... Poległy za ojczyzna w locie

• І generał гінулі ў baj
• Наши sławny krajan
• Антанюк Максім Антонавіч
• Рубанюк Іван Андрэевіч
• Севасцьянаў Уладзімір
• Wróciłem wstecz