Versão em português 中文版本 日本語版
Polish version La version française Versione italiana
Русская версия English version Deutsch Version

Artykuł O mieście Kobryń: tragedia wieś Rejon kobryński

Памятаць zaўsiwy .    

Kobryń → materiał o Rejon kobryński → artykuł O mieście Kobryń

22 верасня споўнілася 70 гадоў з dzień трагедыі вескі Барысаўка - dzień, калі больш za 220 мірных жихароў былі расстраляни, a веська spalony фашыстамі.

Уноч з 22 na 23 верасня 1942 rok карнікі накіраваліся з Дзівіна ў bok Барысаўкі. Pas дарозе яни пілі самагон, спявалі песні, весяліліся. Прыехаўши ў Барысаўку na світанні, нібыта na wschód, пачалі виганяць усіх людзей з дамоў. Спачатку жихари сядзелі na могілках, пасля jestem дадзена каманда сагнаць жанчин, дзяцей і stary u хлеў, які zgrajaў непадалеку. Мужчын жа павялі капаць вялікую jama - якая пасля stanąłem dla ўсіх адной магілай.

Затым мужчин tu жа і расстралялі. Надышла чарга тих, хто знаходзіўten ў хляве. Фашысты падводзілі i jama людзей невялікімі групамі і расстрэльвалі, niemyўлят забівалі ўdar галавой аб зямлю.

Tak былі знішчаны ўten жихари вескі, акрамя адной жанчини - Куліковіч Ołena, якая з дзвюма жанчынамі з Дзівіна закапаліся ў саломе таго хлява, праляжалі tak i вечара і засталіся жывымі. Ołena Куліковіч і stanąłem правобразам помніка Смуткуючай маці, які стаіць jednocześnie якраз la ten самай агульнай магілы ў Барысаўци.

Na мераприємства, присвечанає памяці трагедыі, сабралася kawał людзей. Прычым nie толькі жихароў Барысаўкі, але і osa, Пералесся, Дзівіна. Tu былі людзі сталага ўзросту, моладзь, школьнікі. Словы niezgoda виказаў старшиня osaўськага сельськага Савета Аляксандр Сергіевіч, гісторыю трагедыі pryzpomniałem мясцовая жихарка, били директар Барысаўськай szkoła Вольга Сергіевіч, якая kawał займалася висвятленнем абставін трагедыі.

I помніка былі ўськладзени кветкі piekło прадстаўнікоў мясцовай улади, СВК "przyjaźń naródў", прадстаўнікоў пагранічнага атрада. Прынеслі кветкі і простия жихари. Людзі запальвалі свечкі ў znak niezgoda і памяці.

Завяршылася мераприємства паніхідай pas бязвінна забітых і зваротам свяшчэнніка i ўсіх сабраўшихся. U pal прамове ен напомніў, што треба памятаць pra мінулую трагедию і ўвогуле pra вайну. Памятаць, каб nie pasўтарилася ўten гета. Каб жиць пад мірным небам.

Людміла Пашковіч

Пашковіч, Л. Памятаць zaўsiwy. / Людміла Пашковіч // Кобрынскі веснік. - 2012. - 29 верасня. - С. 2.
22 верасня споўнілася 70 гадоў з dzień трагедыі вескі Барысаўка.

Materiał o Rejon kobryński

Wniosłem swój wkład do odtworzenie historia Rejon kobryński. Jeśli u wy jestem ciekawy materiał - podzieliłem się z my: admin@ikobrin.ru

Komentarz


Nazwa płeć

Poszukiwanie





Our partners