Rejon kobryński

• Bagniskowy szylkret
• Wróciłem wstecz

• Kobryń
• Akuapark
• Дожинки
• Мартынов
• Сидорчук
• Muzeum
• Bosman
• Любань
• Дивин



BAGNISKOWY SZYLKRET EMYS ORBICULARIS(LINNAEUS, 1758) БАЛОТНАЯ ЧАРАПАХА
Krótki opis. Jedyny przedstawiciel szylkret w Białoruś. Pancerz i powłoka czarny, корічневато- czy серовато-черные. Карапакс(górny pancerz), głowa, szyja, kończyna i ogon czarny ze słaby żółty czy biały siatkowy czy plamisty rysunek. Пластрон(dolny pancerz) również czarny, nierzadko z duży szablonowy nieprawidłowy forma. Długość карапакса dorosły do 210 mm, masa do 1,5 kg długość карапакса młody od razu potem wyjście z jajko od 25 do 30 mm, masa 5,7-6,5 r. tarcza pancerz dorosły plastyczny, mam dobrze zauważalny roczny kółko. Szablonowy oko czerwienny czy brunatny-bury. Samica różnię się więcej duży rozmiar ciało, płaski пластроном i stosunkowo więcej cienki koło podstawa ogon.

Rozpowszechnienie
W Białoruś проходіт siejba. granica gatunkowy areał. Mieszkam w Białoruś najbardziej duży i темноокрашенний podgatunek rozpowszechniony również w styczny kraj Вост. Europa(Polska, Litwa, siadłszy. część Ukraina). Strefa rozpowszechnienie rodzaj w Białoruś obecnie ograniczony юж. część republika i w ogólnych zarysach zbiegam się z region Polesie. Czasami spotykam się na północ od główny strefa rozpowszechnienie, że objaśniam się wypuszczanie mieściłem się w domowy warunek osobnik, a także, że nie wykluczono, istnienie oddzielny reliktowy populacja. Na początku stulecia ubiegły areał rodzaj jestem znacznie szerzej i dochodzę do siadłszy. region(Witebsk obwód) [1-3]

Mieszkanie
Łożysko i старіци niewielki leśny rzeczka, nizinny błoto, melioracyjny kanał i stawek hodowca ryb gospodarstwo. Optymalny mieszkanie jestem małotransformuję, rzadko odwiedzany człowiek działka landszaft z gęsty sieć zbiornik wodny i błoto, jednoczę się z otwarty wyżyna, urzędnik стациямі rozmnażanie.
Biologia. Zimowy okres przeprowadzam się w stanie śpiączka w zbiornik wodny, który do zimny sezon nierzadko pokrywam się lód. Po zimowisko budzę się na początku kwiecień przy temperatura woda i powietrze powyżej 10 - 12°С. спаріваніє zazwyczaj odbywam się od końca kwiecień po 1-ю dekada maj. W populacja we współzależność 2: 1 przeważam samica. Sezon rozmnażanie zdarzam się na koniec мая-начало czerwiec(pierwszy murowanie) i początek lipiec(drugi murowanie). Ponowny pokładełko obserwuję się w przybliżeniu u 15% samica. W pierwszy murowanie od 8 do 22 jajko(średnio 11 - 14), w drugi - 3-5 jajko. W poszukiwaniu miejsce rozmnażanie samica nierzadko spełniam ciągły naziemny migracja(do 3-4 km). Zdecydowany większość samica w ciągu wiele rok odkładam jajko w jeden i tenże miejsce. W sprzyjający miejsce do sezon rozmnażanie zbieram się do kilka dziesiątek samica. Jak lęgowy działka zazwyczaj wykorzystuję się otwarty stok piaszczysty pagórek, czasami pokryty редколеснимі sośnina. Rozwój embrion przeciekam 57- 65 сут. Część młody черепашат wychodzę z gniazdo w sierpień ten że rok, jednak większość zimuję w lęgowy cela i pojawiam się tylko w końcu kwiecień następny rok. Długość życia bagniskowy szylkret w warunkach Białoruś do 25 rok. Spektrum żywienie rodzaj składam prawie wyjątkowo wodny bez kręgosłupu: брюхоногие małż, larwa ручейников, larwa i dorosły плавунци, larwa ważka ta ін. z rzadka поєдаются trup grzbiet zwierzę(ryba, amfibia).



Liczebność i tendencja jej przemiana
Z drugi połowa 20 w. liczebność bagniskowy szylkret w republika szybko skracam się. Według ostatni danych, w białoruski Polesie ona spotykam się tylko w 4,2% zbiornik wodny. W Białoruś rozmieszczony jądro nominatywny podgatunek, składam w przybliżeniu 60% jego ogólny liczebność(blisko 7-9 tys. osobnik) [4]. Średni poziom spoistość białoruski populacja obecnie składam 15-20 екз/ га plac zbiornik wodny. Największy spoistość(do 150 екз/га) zaznaczony na oddzielny działka hodowca ryb stawek i niektóry leśny rzeczka.
Główny czynnik zagrożenie. Obniżenie liczebność bagniskowy szylkret w Białoruś związany z radykalny transformacja i skrócenie plac przyrodniczy mieszkanie, poszedłem za antropogeniczny przemiana przyrodniczy landszaft, osuszenie zabagniony ziemia, обвалованієм i prostowanie łożysko wiele rzeczka. Negatywny wpływ na odtworzenie populacja czynię zniszczenie kolektywny стаций rozmnażanie, wiążę w czasie do piaszczysty wyżyna, który nierzadko opracowuję się w cel otrzymanie budowlany materiał(piasek i żwir). Bagniskowy szylkret skrajnie wrażliwy do czynnik niepokój, w związku z czym bardzo rzadki w zurbanizowany landszaft.
Zachód ochrona. Zaniesiony do czerwienny księga republika Białoruś z 1981 r. główny przyrodniczy rezerwat w zachowanie bagniskowy szylkret w Białoruś obecnie zgłaszam się poleski radiacyjny-ekologiczny rezerwat [6]. Pomyślny stan gatunkowy populacja w ten region związany z stopniowy wznowienie liczebność, który sprzyjam wyprowadzka miejscowy mieszkaniec, pełny wstrzymanie każdy хоз. działalność, wtórny zabagnianie przedtem meliorowany ziemia i ochrony przyrody reżim terytorium. Dla realny zachowanie biały. populacja potrzebny wydzielanie nowy ochraniam się terytorium i specjalny zachód po ochrona стаций rozmnażanie. Potrzebny również propaganda naukowy wiedza o gad.

Autor Дробенков С.М.

Źródło informacja :
1. Фядзюшын А.У. Справаздача з фаушстичних дасьледванньнеу na r. Прыпящ i wóz. Książę улетку 1926 r. // Матэ- рияли i вивучення флери i fauna Białoruś Менск. 1928. т. 2.
2. Сапоженков Ю.Ф. Materiał po studiowanie amfibia i gad Biłoruś // fauna i ekologia naziemny grzbiet Biłoruś. Мн., 1961.
3. Бахарев BA. Rozpowszechnienie bagniskowy szylkret na terytorium Biłoruś // pytanie herpetologia. Л., 1977.
4. Пикулик М.М., Бахарев В.А., Косов С.В. Gad Biłoruś. Мн., 1988.
5. Дробенков С.М. Bagniskowy szylkret: stan, problem i propozycja po zachowanie na terytorium Biłoruś // Информ. listek БелНИИНТИ., Мн., 1991.
6. Дробенков С.М. Dynamika liczebność bagniskowy szylkret(Emys orbicularis) na terytorium poleski радіационно- ekologiczny rezerwat // Сб. płeć 10 rok ПГРЭЗ., Мн., 1998.
7. Дробенков С.М. Reproduktywny ekologia europejski bagniskowy szylkret(Emys orbicularis L.) w północno-wschodni część areał // ekologia, 2000, № 1.