Versão em português 中文版本 日本語版
Polish version La version française Versione italiana
Русская версия English version Deutsch Version

Die Artikel über Kobryn: die Interessanten Artikel

S netra ў narodnaj памяцi - geta цiкава wedaz...

Wjak і, jak tschornyja tscha¸ny,
Pras netry praplywajuz.

M.Baschlako ў

Natchnenne... Patschuzz±, jakoje ¸prygoschwaje haut- sprawu, daje magtschymasz schtschyra wykasaz swaje пачуцці. Ohne jago jede praza, фізічная ці rasumowaja, gubljaje den Pfahl prywabnasz і emazyjanalnasz. Jano ўзнікае netschakana, калі neschta zjabe асабліва цікавіць, chwaljuje, uraschwaje. Mir ist getaje adtschuwanne, калі gatowy кінуць den Schnurrbart, kab sajmazza tym, schto пакінула такі глыбокі адбітак bei twa±j памяці gewusst. Tamu ich bjarussja für nejkuju sprawu толькі tady, калі adtschuwaju, schto ў mjane sapra¸dy atrymajezza jaje wykanaz. І, kaneschne, напісаць менавіта getuju prazu ich taksama wyraschyla newypadkowa.

Rechts ў tym, schto woljaj dem Wald ў маіх die Hände apynulassja кніжка die Legende ў і padannja ў. Ich patschala jaje tschytaz і, pratschyta¸schy nekatoruju tschastku, здзівілася: колькі ±sz zuda ў auf sjaml і! Асабліва mjane зацікавіла nadswytschaj prygoschaja die Legende pra das Eichenholz і sasnu, schto stajaz, abnja¸schyssja, den Pas darose ў Njasw_sch. Die getaja Legende і wurde schturschkom ja напісання prazy, jakuju Sie saras batschyze perad saboj.

Ich, kaneschne, datschytala кнігу ja kanza і, wedajeze, schto ich sa¸waschyla? Schto die Legenden, smeschtschanyja ў ihr, датычыліся толькі slawutych garado ў і dobrawjadomych мясцін Belarus_. Ніводнай die Legenden pra ist Kobryn і nawakolnyja і gewichtig, auf es ist schade, bei ihr nicht snajschlossja. Tady ich зацікавілася getaj sprawaj ussur'±s і wyraschyla знайсці кніжку, dse былі sabrany die Legenden, bei якіх apawjadajezza pra ¸s±, schto існуе ў nepasrednaj блізкасці die Hölle uns, kabryntschan. І sno ў rastscharawanne, bo ніводнага takoga wydannja ich nicht adschukala. Geta mjane aburyla, selbst der Pas sabe ўзнікла pytanne: nja¸scho ў uns auf Kobrynschtschyne njama дзівосных die Legende ў, padannja ў, pawer'ja ў, schto peradajuzza s pakalennja ў pakalenne? І ich patschala збіраць materyjal der Pas крупінцы, war die neue Hautlegende вялікім sdabytkam, bo ¸s± zjaschej знайсці tschalaweka, які paweda ў tabe таямнічыя згадкі мінулага. Ale ich zw±rda паставіла perad saboj metu: dakasaz, schto naschyja мясціны majuz bagataje гістарычнае мінулае, jakoje adljustrawana ў die Legenden і padannjach, und kabryntschane schanujuz і sacho¸wajuz toje, schto "die Hölle pradseda ў spakon wjako ў” ім wurde ў spadtschynu angetroffen. Ich spadsjajussja: mir ¸dalossja ажыццявіць den Pfahl sadumu, bo den Mai намаганні ¸wassobleny ў getaj prazy, haut- staronka jakoj dychaje narodnaj pamjazzju.

Geta цікава wedaz...
Adgarnu¸schy падручнік der Pas belaruskaj літаратуры für wosmaga klassa, uns snojdsem ў ім zwei, auf perschy pogljad, swytschajnyja паняцці. Складальнікі падручніка dawodsjaz ja uns, schto die Legende – “falklornaje fantastytschnaje apawjadanne, jakoje wydajezza і ¸sprymajezza, jak weragodnaje, choz jano і nicht pazwerdschana гістарычнымі den Tatsachen і”, und padanne – “wusnaje apawjadanne, bei якім die Hölle імя сведкі abo ўдзельніка padsej raskaswajezza pra rosnyja neswytschajnyja schyzz±wyja s'jawy, pra snatschnyja гістарычныя падзеі rodnaga dem Rand, pra des Volks- Helden ў”. Sdajezza, schto hier skladanaga? Den Schnurrbart ist і srasumela einfach: bei padannjach апісваюцца padse і, schto majuz гістарычнае abgruntawanne, und der Legende – volkseigen фантазія, jany apawjadajuz pra nerealnaje, swyschnaturalnaje.

Ale калі зазірнеш glybej, srasumejesch, schto mjascha паміж dwuma гэтымі тэрмінамі fein, wyrasna nicht akreslenaja. Nawat saras sjarod nawuko¸za ў njama dastatkowa dakladnaga і prysnanaga asnatschennja die Legenden і padannja, bo ў nekatorych padannjach ±sz столькі fantastytschnych abo гіпербалізаваных des Elementes ў, schto zjaschka paweryz bei weragodnasz апісаных padsej.

Naogul, сістэматызацыя і тыпалогія der Legenden і padannja ў naleschaz ja najbolsch skladanych pytannja ў bei галіне wywutschennja narodnaj die Prosa.

Многія nawuko¸zy ўнеслі die Weise bei wywutschenne der Legenden і padannja ў і adrosnennja ў паміж імі. Існуе вялікая kolkasz prapano ў і merkawannja ў ab размежаванні getych panjazzja ў. Рускія falklarysty groß M і Ju.M.Sakalowy разглядалі die Legenden і паданні Malen s kaskam і, nicht прызнавалі іх die Rechte auf samastojnaje існаванне jak assobnych des Genres ў s уласцівымі ім адметнасцямі.

Jana прапанавалі nastupnuju класіфікацыю:
kask_-byl_tschk і;
гістарычныя Die Legenden і padann і;
рэлігійныя Die Legenden.

U _. Tschytschara ў wylutscha ў толькі "die kask_-Legenden" jak “kasatschnyja апавяданні s рэлігійным sjuschetam”. E.W.Pamjaranzawa szwjardschala: “skas, padanne і былічка padnossjazza sluchatscham jak апавяданні pra padse і, якія sapra¸dy адбыліся, якімі малаверагоднымі і фантастычнымі jany den Stunden ні былі”.

Getyja тэзісы s'ja¸ljajuzza толькі patschatkam bei schmatbakowym даследаванні des Genres ў die Legenden і padannja. Ist der Fernen bei сваіх raswaschannjach pajscho ў U.P.An_k_N stellig. ±n піса ў, schto “fantastytschny das Element der Legenden і padannja ў прыводзіць ja die Straten гэтымі жанрамі іх charakternaj agulnaj уласцівасці jak pra¸dapadobnych raskasa ў. ±n ніколі nicht rasburaje зусім pe¸naj faktytschnaj asnowy getych apawjadannja ў”. So ±n rastlumatschy ў, schto, chazja ў die Legenden і padannjach прысутнічае fantastyka, “faktytschnaja asnowa” sastajezza непахіснай і ¸sprymajezza jak sapra¸dnaje, realnaje.

Даволі wyrasna addsjal і ў die Legende die Hölle padannja das Jh. Ja.Props. Der Pas jago merkawannjach ist die Legende — “wusnaje apawjadanne, smest jakoga abo ¸skosna swjasany s хрэсціянскай рэлігіяй”, und padanne — “apawjadanne ab гістарычных assobach і padsejach, якім прыпісваецца nekatoraja гістарычная weragodnasz і waschnasz” einfach.

S.M.Asbele ў karennaje adrosnenne der Legenden die Hölle padannja ў batschy ў bei tym, schto padanne nicht den Mai ў vom Pfahl asnowe нічога tscharadsejnaga, und die Legende sch taksama s'ja¸ljajezza apawjadannem s ustano¸kaj auf weragodnasz, ale asno¸nym jaje smestam sluschyz neschta neswytschajnaje. Metaj padannja Asbele ў лічы ў atrymanne kankretnaj інфармацы і, dabei die Stunde jak die Legenden, auf jago dumku, stwarajuzza bolsch s estytytschnaj, tschym s praktytschnaj metaj.

Ich nicht dem Zauberer пагадзіцца s nawuko¸zam, bo лічу, schto паданні stwarajuzza taksama, kab задаволіць цікаўнасць, дапытлівасць tschalaweka.

Такім tschynam wir ўпэўніліся, schto аддзяліць die Legenden die Hölle padannja ў даволі skladana, bo існуе вялікая kolkasz kryteryja ў іх rasmeschawannja, tamu werde ich ў vom Pfahl prazy прытрымлівацца asnatschennja ў, dadsenych bei падручніку.

Schto datytschyzza класіфікацыі getych des Genres ў, so ў belaruskaj літаратуры існуюць nastupnyja віды der Legenden:

- этыялагічныя abo касмаганічныя (pra pachodschanne suswetu, njabesnych свяціл, sjaml і, tschalaweka, раслін і schyw±l і d.);

- etnassazyjalnyja abo g_storyka-kulturnyja (pra pachodschanne pljam±n, klassa ў, des Volkes ў, rosnych sazyjalnych і kulturell s'ja ў);

- ducho¸na-etytschnyja (pra des Gottes і der Heiligen, pachodschanne ist і rosnyja werawann і heilig).

Паданні moguz byz гістарычнымі (pra гістарычных padsej і assob), тапанімічнымі і pra sakljatyja die Hausrate.


Dsjady – вытокі koschnaga des Volkes
“Dsjady – вытокі koschnaga des Volkes” (A.Lojka)
Існуе adno prostaje і srasumelaje wyslo¸e: “Drewa moznaje сваімі karanjam і, des Krebses – wytokam, und tschalawek – сваімі prodkam і, сваімі dsjadam і”. Калі wir budsem sabywazza auf geta, uns знікнем jak das Volk, bo ist nicht sdolejem нічога peradaz сваім naschtschadkam einfach. Und ducho¸naja spadtschyna den Mai nadswytschaj waschnaje snatschenne, bo schyzz± – retsch skladanaja, і kal_-n_kal_ so chotschazza schawazza die Hölle jago swyklaj buds±nnasz і, uzjatschy die Hölle schtods±nnych klopata ў і apynuzza chazja auf хвіліну ў sapra¸dnaj kaszy. Mir sdajezza, bei koschnaga ў жыцці ўзнікала schadanne pagljadsez auf nawakolle, auf padse і, schto adbywajuzza bei sweze, іншымі watschyma, paweryz bei zud.

Нішто So nicht dapamoscha ўявіць den Schnurrbart toje neswytschajnaje, schto moscha adbywazza wakol uns, jak die Legenden-byl_tschk_ pra міфічных істот. Jak піса ў bei adnoj sa сваіх praz A.K.Serschputo¸Sk і, bei іх “sapra¸dnyja падзеі smeschwajuzza Malen s patschwarnaj wydumkaj. Es ist selbst апавядальнік nicht ¸swedamljaje, dse kantschajezza sapra¸dnasz і dse patschynajezza die Erfindung” häufig.

Такія былічкі redka dse зафіксаваны, jany swytschajna peradajuzza ў koschnaj мясцовасці s pakalennja ў pakalenne ў wusnaj der Form. Ale die Hölle getaga jany ніколькі nicht stratschwajuz prywabnasz і, und, naadwarot, толькі nabywajuz den Schnurrbart groß trapnasz і jaskrawasz smestu s асабістымі дапаўненнямі koschnaga nastupnaga raskastschyka.

Jak scha ўзнікалі такія die Legenden? Rechts ў tym, schto jany majuz глыбокія язычніцкія карані. nekatorych міфічных істот moschna ist супаставіць s падобнымі вобразамі язычніцкіх bago ў leicht. Napryklad, den Pas ¸ja¸lennjach naschych prodka ў bei koschnaj stych іі ў ахоўнік. Geta адбілася auf sutschasnych die Helden so swanych der Angst ў: лесавіках, вадзяніках, дамавіках. Koschny s іх s'ja¸ljajezza своеасаблівым analagam сваіх папярэдніка ў. Такім tschynam, былічкі пачалі існаваць uscho s першымі спробамі saradschennja рэліг іі, und snatschyz, узніклі ranej für ¸se астатнія віды die Legende ў і padannja ў. Менавіта tamu ich і wyraschyla patschaz den Pfahl prazu s getych die Legende ў, s am meisten wytoka ў falkloru.

Balotnaja wedsma
Schy ў некалі ў w±szy Rynk_ der Pan. Slosny ±n ў sa¸s±dy, ljub і ў wylajazza, jak davon sabaka. І war ў jago die Datscha-prygaschunja, jakaja ist адрознівалася die Hölle swajgo бацькі dabryn±j і ветлівасцю stellig. Усім adrasu кідалася ў wotschy jaje prygaschosz, dy і passag bei jaje ў neblag і, tamu die Hölle жаніхо ў adboju war es nicht. Ale dsja¸tschyna samusch ісці nicht spjaschalassja, byzzam leitete, schto naperadse tschakaje jaje sapra¸dnaje kachanne.

Bei суседнім sjale schy ў chlopez, які prazawa ў auf tago des Pans. Daretschy, працаўнік ±n ў wydatny, sumlenny, ніколі auf jago nicht скардзіліся. Und sind duschoju tschalawek і sneschnasz den Mai adpawednuju gut. Ale чамусьці der Pan jago adrasu ne¸sljub і ў і sagadwa ў am meisten zjaschkuju prazu wykonwaz.

Den Wäldern Schto nakanawana, tago nicht мінеш... Мусіць, so nechta swerchu ¸scho für іх wyraschy ў: adnojtschy jany сустрэліся – panskaja die Datscha і sind селянін einfach. Chlopez jakras pajscho ў bei der Wald bei gryby, und dsja¸tschyna – bei суніцы. So і ўбачылі jany adno adnago, und jak убачылі – adrasu пакахалі. Ale njado¸ga jany шчаслівыя war і, bo chutka даведаліся, jakaja паміж імі prorwa ljaschyz. Dy nicht здолелі sakachanyja спыніць swaje sustretschy, bo nadta sch moznyja былі ў іх пачуцці. Вырашылі jany ўпотайкі sustrakazza ў den Wald.

Jak auf bjadu, jecha ў nejak pras davon der Wald панскі sluschka і ¸batschy ў panenku s parabkam. Raskasa ў jen den Schnurrbart dem Pan, kab толькі дагадзіць dem Bösen. ras'juschy¸sja davon uschtschent і sagada ў junaka забіць, und die Datscha wygnaz s palaza. Njaschtschasnaja pajschla die Hölle бацькі s radaszju, bo ¸scho da¸no maryla byz pobatsch s kachanym, ale, калі dawedalassja, schto jago забіл і, aschno patscharnela die Hölle pakut і tue ich weh, schto праніза ў jaje serza. Do¸ga jana blukala der Pas den Wald, nicht wedajutschy, schto рабіць, und potym nicht wytrymala і ўтапілася ў baloze. Ale die Seele jaje ніяк nicht magla супакоіцца, gledsjatschy auf schorstkasz і несправядлівасць між ljudsej, і, kaschuz, jana peratwarylassja ў wedsmu, schto schywe ў tym baloze і saras і kal_-n_kal_ напамінае pra swa± існаванне.

Купальскія страхі
Prygoschaje язычніцкае ist heilig...
(Jak ds і ў auf, schto dajschlo ja naschych ds±n.)

Spjawajuz галасістыя dsja¸tschaty,
Кідаючы вянкі zeras agon...
І, usja¸schyssja für der Hände і, usljatajuz
Über polymem купальскіх tych kastro ў,
Auf schtschasze kwetku-paparaz schukajuz
Pad schept samo¸nych, таямнічых slo ў.


M.Baschlako ў.

Bei nekatorych w±skach, bei tym ліку і Kobrynskaga ra±na, sachawa¸sja адзін staraschytny swytschaj, zesna swjasany s язычніцкім werawysnannem naschych prodka ў.

Pra Kupalski notsch sda¸na існуе schmat der Legenden, асабліва ljudsej цікавіць, schto robjaz rosnyja patschwary ў getuju notsch. Dyk wos існуе die Legende, jakuju ich ¸perschynju patschula jaschtsche die Hölle vom Pfahl бабулі. Bei ihr gaworyzza, schto auf Kupalle ¸se wedsmy peratwarajuzza ў njabatschnyja здані і l±tajuz bei pawetry. Und ljuds і, wedajutschy, schto tyja moguz ім нашкодзіць, raspalwajuz вогнішча і b'juz wedsma ў, pakul nicht pojdse sind schery der Rauch dick. Tady лічыцца, schto wedsmu забілі.

Bei adnoj w±szy ў wypadak, калі paslja Kupallja ў adnoj гаспадыні karowa perastala dawaz malako. Калі jana swjarnulassja ja adnoj s wjaskowych snacharak, verheimlichend hat gesagt, schto geta wedsma ў Kupalski notsch выпіла ў karowy ¸s± malako і schto нічога ¸scho nelga зрабіць. S tago der Stunde dbajnyja гаспадыні sa¸s±dy starajuzza абараніць den Pfahl жывёліну, tamu jany bjaruz крапіву і ў chljawe, dse стаіць karowa, satykajuz ihr haut- шчыліну, prytschym den Schnurrbart geta robjaz голымі рукамі.


«Das Volk umeje z±plym den Wörtern der Rand Rads_my prylaskaz»
Koschnaje nowaje pakalenne ¸sprymaje naswy vom Pfahl мясцовасці s уласцівым die Grube batschannem dem Licht. І moscha sdaryzza solches, schto naswa, jakaja wurde zmjanaj, raptam adguknezza sdagadkaj najbolsch дапытліваму tschalaweku. Tady народзіцца auf das Licht zudo¸naje padanne, jakoje sachawajezza auf стагоддзі і budse raspawjadaz pra мінулае rodnaga dem Rand, pra najbolsch яркія старонкі jago гісторыі.

±sz і іншая крыніца ўзнікнення тапанімічных padannja ў – дасціпнае і schmatbakowaje dasledawanne ўсіх faktara ў, schto ¸plywajuz auf s'ja¸lenne davon ці іншай naswy. Und geta moscha byz і геаграфічнае rasmjaschtschenne, і asno¸nyja заняткі karennaga насельніцтва, і гістарычны der Aspekt, і kulturell spadtschyna рэгіёна.

Bei сувязі s adnoj s getych rys samazo¸wajezza stalaja naswa nasselenaga des Punktes, jakaja abawjaskowa adljustro¸waje charakternyja і najbolsch snatschnyja ryssy pe¸naj мясцовасці.

Kaneschne, der Legende і паданні nicht s'ja¸ljajuzza дакладнымі доказамі tago, schto padse і, апісаныя ў іх, sapra¸dy адбываліся і з’явіліся den Fundamenten für фарміравання nejkaj naswy. Ale ¸s± sch такі jany nicht ўзнікалі auf leer meszy, und адлюстроўвалі padse і, schto маглі mez mesza ў гісторыі. Ist s haut- neu pakalennem neschta smjanjalassja, daba¸ljalassja і ўзнікалі nowyja pogljady auf існуючую naswu einfach. Geta prywjalo ja s'ja¸lennja waryjazyj amal schto auf koschnaje тапанімічнае padanne.

Існуе некалькі версій, tschamu unser gorad nasywajezza Kobrynam, ale bolschasz s іх swjasana sa staraschytnym plemem obra ў, jakoje byzzam praschywala da¸nej auf naschaj тэрыторыі. Ich abrala adnu s іх, auf meinen pogljad, am meisten цікавую і prapanuju jaje pratschytaz.


Adkul pajschla naswa Kobryn …
Schylo некалі auf naschaj зямлі der Stamm obra ў. Напаўдзікі ў das Volk, ale duschy, adtschajny, sind mutig. Nicht палохалі jago ніколі ні pryrodnyja stych іі, ні wajennyja сутычкі s прагнымі sussedsjam і, ні цяжкасці і выпрабаванні ў die Stunde buds±nnych sanjatka ў. Und schto nakont сілы, so sapra¸dy nicht ljuds і, und wolaty жылі hier. Ale і ja іх adnojtschy bjada завітала – вялікая bjada, der Berg nessuzjaschalnaje.

Schylo pobatsch s обрамі schmat wjako ў anderer Stamm – duleby. Ussjaljak sdaralassja der Pas sussedstwu, den Stunden валтузіліся muschtschyny netschaga паміж saboju, den Stunden – мірыліся, und sdaralassja, schto і supraz agulnaga woraga выступалі Malen. Ale adnojtschy netschakana сабраліся duleby Malen s іншымі плямёнамі ісці auf obra ў wajnoju. Schto выклікала jaje, mabyz, ніхто dakladna ¸scho і nicht adkascha. Und часіна tady wurde spjakotnaja ausgegeben, choz warst du памірай die Hölle sonza і засухі. Адступалі obry, panury¸schy galowy, плакалі іх galodnyja і neadpatschy¸schyja dsez і, галасіл і, aschno заходзіліся, жонкі. Den Schnurrbart, schto nicht маглі прыхапіць s saboju, паліл і, lamal і, кідалі ў глыбокія die Gruben. Nicht schadal і, kab den Schnurrbart geta трапіла ў рукі woraga ў. Моўчкі сунуліся людзі. Іх moschna war es srasumez – jany пакідалі verwandt sjamlju. Jak muschna jany ні змагаліся, peramagtschy nicht атрымлівалася, bo вельмі mnoga war es woraga ў. Den Schnurrbart war es auf іх dem Tank, und auf dem Tank abaronza ў – нянавісць ja tschuschynza ў dy шчымлівы der Schmerz für радзіму.

Біліся jany біліся, dy s am Hauttag den Schnurrbart menej і menej wurde abaronza ў angetroffen. Uscho і schantschyny ўзяліся für mjatschy і змагаліся pobatsch s мужчынамі. Dy і іх strely і дзіды nicht абмінал і, білі prama ў грудзі. Спрабавалі хітрасцю woraga адвесці – nicht atrymalassja, хацелі выклікаць nepryjazelja auf den ZweiKampf, dy dse dort – адмовіліся. Bei obra ў ў malady, duschy, schto davon mjadsweds, der Fürst, auf galawu wyschejschy für ўсіх. Für da¸naszju gado ў і nicht wedajuz dakladna jago імя, adny kaschuz Obryn, die Hölle naswy der Stämme і, іншыя – Kobrynus. Es war takoga tschalaweka, jakoga ±n nicht peramog bei pajadynku nicht. Калі sch asmelwa¸sja chto pabarukazza s Obrynam, so jaschtsche perad patschatkam pras і ў асілка byz aszjaroschnym – nicht пазбавіць wypadkam schyzzja.

Sjarod pryschelza ў so і nicht snajschlossja tago, chto smog suprazstajaz bei pajadynku dem Fürsten. Jak ні насміхаліся obry s woraga ў, s кім толькі tych ні para¸no¸wal і, ale хітрасць nicht dapamagla. Ubatschy ў der Fürst, schto njama ¸scho paratunku, і sagada ў адправіць s abosam усіх schantschyn, dsjazej, alt, paranenych ў, якія nicht маглі ¸scho smagazza sa sbrojaj bei die Hände, und ¸zalelym pakul schto дружыннікам sanjaz dse-nebuds srutschnuju пазіцыю і daz апошні der Kampf heulend. Выслухалі воіны swajgo des Fürsten, strymana развіталіся s роднымі і вярнуліся pad schtandar waladara.

Smarnelyja ljuds і, знясіленыя коні ішлі ў апошні pachod. Умацаваліся auf ¸swyschschy, адпачылі krychu і сталі tschakaz woraga ў. ne¸sabawe і tyja паказаліся. Наколькі stahl watschej – den Schnurrbart war es забіта вершнікамі і pjachotaj. Den Schnurrbart nawokal skrypela, traschtschala, stagnala. Ціха war es толькі wa ўмацаванні.

Uscho колькі ds±n і natschej besperapynna атакавалі ворагі ¸mazawanaje ¸swyschscha, ale нічога зрабіць nicht маглі. Muschna трымаліся obry. Nicht tschuwaz war es ніводнага kryku s іх wusna ў, nicht batschna der Angst auf twarach, und толькі nasmeschk і, якія прыводзілі woraga ў bei schalenstwa. Abaronzy nicht прасілі літасц і, jany паміралі s усмешкамі. Supraz koschnaga s іх ljaschala агромністая gurba tot zela ў, ale s koschnaj хвілінай і abaronza ў станавілася ¸se menej і menej. Сціскалася wakol іх des Pfahls woraga ў. І der Kampf uscho ішо ў nicht auf den Szenen, und auf самім ¸swyschschy - aposchn і, samy кароткі – спіна ja спіны, pljatscho ja pljatscha.

Jaschtsche хвілін колькі – і über мертвымі целамі сваіх sjabro ў uswyscha¸sja адзін magutny Obryn. Настолькі sind ў ±n bei gety momant, schto nastupajutschyja нібы auf nejkuju njabatschnuju szjanu натыкнуліся і спыніліся adrasu ¸se furchtbar. Obrynu прапанавалі перайсці auf die Seite woraga ў, staz іх vom Fürsten, ale асілак papras і ў tolk і, kab jany nicht здзекаваліся s zela ў jago забітых sjabro ў.

Ніхто nawat і nicht sa¸waschy ў, adkul bei die Hände des Fürsten s'jaw і ў sja das Messer і jak ±n die Schläge ў ім sjabe ў грудзі.

Ворагі Nicht кранулі забітых, addajutschy pawagu sla¸nym wojam.

Garu sch tuju, dse druschyna des Fürsten загінула, назвалі Obrynawaj ці Obryn. Dort pasnej і ўзнік gorad Kobryn.


«Ist gewichtig, über ціхая ist des Mais …» (J.Kupala) gewichtig
Auf kobrynskaj зямлі ±sz вёскі staryja і nowyja, вялікія і malyja. Haut- s іх – своеасаблівая, den Pas-swojmu admetnaja. Nawat nicht koschny gorad moscha пахваліцца такім bagatym мінулым, jakoje ±sz bei nekatorych s w±ssatschak.

Вельмі pryjemna, schto getaje мінулае nicht saraslo bylnjagom, und peradajezza s pakalennja ў pakalenne, schto jano sachawalassja ў памяці staraschyla ў і ¸wassoblena ў zudo¸nych padannjach. Für mjane асаблівай kaschto¸naszju былі менавіта такія, patschutyja s perschych wusna ў, padann і, schto тлумачылі pachodschanne davon ці іншай naswy. S іх dapamogaj moschna prassatschyz mo¸naje bagazze mjaszowaj gawork і, развіццё narodnaj dumk і, уяўленні ljudsej pra swa± мінулае і, kaneschne, іх suwjas s belaruskaj міфалогіяй. Schto datytschyzza mowy, so ў koschnaj w±szy існуе dyjalekt, den Stunden nicht зусім srasumely für ¸sprynjazzja, tamu mir dawjalossja paprazawaz über haut- padannem, зрабіць літаратурную aprazo¸ku і перакласці auf belaruskuju mowu jago smest.

Besumo¸na, mir chazelassja sabraz den Schnurrbart існуючыя паданні ў getaj prazy, ale wysnatschanyja pamery nicht daswaljajuz geta зрабіць, tamu mir нічога wurde nicht angetroffen, jak sabraz najbolsch цікавыя і neswytschajnyja s іх, kab auf getych prykladach pakasaz, наколькі kalarytny falklor auf Kobrynschtschyne. Такім tschynam, adpra¸ljajemsja ў sajmalnaje padaroschscha der Pas padannjach w±ssak і w±ssatschak Kobrynskaga ra±na. Haut- s tych, s якімі wir пазнаёмімся ў die Stunde naschych wandrowak, adsnatschana auf karze.

Es ist Chabow_tschy gewichtig
S raskasa ў mjaszowych staraschyla ў wurde wjadoma, schto spatschatku auf meszy вёскі stajala толькі tschatyry зямлянкі. Bei іх жылі ljuds і, якія прыйшлі tudy newjadoma adkul, ale chutka srutschna ўладкаваліся auf neu meszy і пачалі schyz jak beim Gott für pasuchaj. S zjagam der Stunde kolkasz ljudsej павялічвалася, bo іх дзеці ўступалі ў schljub, дзеці dsjazej taksama ўтваралі dieser ’ і і so der Pas lanzuschku. Und dse schmat swabodnaga dem Volk, dort chutka і der Pan з’явіцца, які budse ўсім кіраваць. So і ja tych ljudsej adnojtschy pryjechala nejkaja panenka newjadoma adkul, chazja ніхто jaje nicht кліка ў і nicht tschaka ў.

Ale treba skasaz, schto tagatschasnym schycharam вельмі пашчасціла, bo der Pan і, прозвішча jakoj war es Tuschynski, war даволі gut, sumlennaja, справядлівая, клапацілася pra сваіх sjaljan і ніколі nicht крыўдзіла іх daremna.

Ussjakaje, kaneschne, sdaralassja, ale ¸wogule sjaljane сваім schyzz±m былі sadawolenyja, wos толькі leitete і, jak ім паселішча swa± nasywaz nicht. Den tym Stunden ist ¸s± павялічвалася dy павялічвалася gewichtig, und naswy ў jaje ¸s± war es nicht. Tady паклікалі schychary wojta auf dapamogu, kab ±n padkasa ў, jak w±sku naswaz.

Pryjecha ў wojt, ale, калі patscha ў sjaljan raspytwaz, tschym jany sjarod усіх wylutschajuzza, tyja нічога skasaz nicht маглі. Былі jany sjaljane jak sjaljane, нічым die Hölle астатніх nicht адрозніваліся, tamu, jak wojt galawu ні das Lama ў, нічога nicht pryduma ў. Patscha ў ±n uscho і rückwärts збірацца, ale wyraschy ў ja пані sajsz і, und saadno і sjaljan spytaz, jak ім pad jaje nagljadam schywezza. Dyk wos калі spyta ў, tyja адказалі: “Und schto, хіба nicht moschna schyz? Moschna!” Wojt jak patschu ў toje “хіба”, dyk adrasu і ja ў w±szy naswu "Chaby", sugutschnuju s цікавым patschutym den Wörtern.

potym naswa krychu змянілася, nabyla іншы kantschatak, ale ¸s± ro¸na існуе і s±nnja.


Бухавічы
Es war geta jaschtsche ў ferne мінуўшчыну, mnoga Hundert ў gado ў tamu rückwärts. Жылі ljudzy spakojna і мірна, woraga ў і tschuz nicht чулі.
І wos adnojtschy trywoschnaja ist ¸skalychnula nawakolle feinfühlig. akasalassja, schto нейкі der badsjaga-Fürst sa vom Pfahl druschynaj blukaje, нібы davon adagnany die Hölle зграі wo¸k, den Pas блізкіх паселішчах bei poschukach sdabytschy. Nicht s±nnja-sa¸tra moschna і sjudy прывесці бязлітасных raba¸ntko ў, tyja nicht paschkadujuz – den Schnurrbart raszjagnuz-wyn_schtschaz.

Загаманіла – закруціла ist gewichtig. Пачалі aratyja і сейбіты rychtawazza ja adporu netschakanamu woragu. Pra¸da, sbroja war nicht nadta prydatnaja für ratnaj sprawy, ale satoje, jakaja akasalassja pad rukoju: chto s sjakeraju, chto s рагацінаю, chto s ta¸katschom die Hölle des Mörsers. Schto sch hier паробіш, nicht ваявалі ніколі ljuds і, ale verstand і, schto s голымі рукамі supraz woraga nicht выступіш.

Der Schneekruste ў nareschze dsen, калі tschuschynzy рушылі ja вёскі. Ist іржалі іхнія kon і, заліваліся den Gelächtern вершнік і, bo былі ¸pe¸nenyja, schto jaschtsche зямлі sachopjaz lustig. Aschno hier auf tabe! Нідзе ranej ніякага supraz і ў lennja nicht sustrakal і, und hier, auf вялікім der Fußboden і, убачылі die Truppen, jakoje tschakala іх... Разгубіліся spatschatku njaproschanyja gosz і, leitete і, schto der Fernen рабіць nicht, ale sa dem Lager tschassowaga aschalamlennja wywe ў sind golas іхняга des Fürsten streng.

Затупалі zjaschka коні. Паімчалі naperad sdabywaz sabe bagazze і den Ruhm княжацкія дружыннікі. Dachte і, schto ¸batschaz wjasko¸zy getkuju schrecklich сілу, uzjakaz buduz. Dy nicht hier war es! Zely dsen біліся sjaljane s woragam і, ale ні auf krok nicht адступілі. Wetschar dy dick zemra развялі войскі auf suprazleglyja бакі die Felder. Srasume ў свірэпы der Fürst, schto такім schljacham nicht slamaz die Grube sjaljan. Wyraschy ў tady дзейнічаць der Pas - і nschamu. ў sjarod jagonych würde ў адзін асілак, які sa¸s±dy peramaga ў bei pajadynkach heulen. wos jago і sachaze ў выпусціць der Fürst auf den ZweiKampf, kab sapalochaz wjasko¸za ў.

Ale sch і sjaljane асабліва nicht затрымцелі. daweda¸schyssja pra solche навіну, пачалі merkawaz, kamu lepej выклік prynjaz. Es war і sjarod іх mnoga maladych, duschych, adtschajnych dsezjuko ў, якія самі прасіліся paslaz іх auf smjarotny pajadynak. Параіліся najbolsch pawaschanyja wjasko¸zy і wyraschyl і, schto lepsch für ¸s± адправіць kawalja Lukschu. Die Grube moschna hat darutschyz solche adkasnuju sprawu weggefegt: ±n і rosumam chutk і, і mozy ў jago der Schmerzen, tschym bei іншых, і wurde die Hand kawalskaja, ja molata pryswytscha і ў schyssja, magutnaj і zjaschkaj.

Jak пачалі асілкі бязлітасна біцца, dyk zely dsen, ja samaga wetschara, бухалі азін bei adnago шматпудовымі bulawam і, ale сілы былі ro¸nyja, ніхто peramagtschy konnte nicht. Разышліся jany auf nastupnaj раніцы, und dort sno ў ist patschalassja flink.

Калі nareschze bulawy саперніка ў зламаліся, пачалі jany кідацца вялізнымі камянямі. Try дні і try notschy nas_l_sja-m_lgal_ ў pawetry sarakapudowyja die Blöcke, dy ніхто nicht adstupa ў. Bumste kamenne ab glebu so schto ¸sja sjamlja калацілася. Auf tschazw±rtyja суткі sabra ў Lukscha ¸sju den Pfahl сілу і schpurljanu ў der Stein auf 80 pudo ў bei die Seite woraga. Adno patschu¸sja – das Knirschen kaszej dy peradsmjarotny stogn njaproschanaga goszja. Пачулі geta ворагі і gib uzjakaz, und wjasko¸zy für імі. Гналі ja tago der Stunde, pakul nicht nadakutschyla самім, tady і спыніліся.

Pasnej schychary вёскі вырашылі перанесці swa± паселішча auf dem Fußballfeld мінулага dem Kampf, dse sdabyta war solche zjaschkaja peramoga, kab getym utschynkam uschanawaz pamjaz усіх, chto tady загіну ў. wos такія jany ¸dsjatschnyja былі – naschyja продкі. Selbst w±sku назвалі Buchaw_tschy die Hölle tago, schto dort бухалі aschno tschazw±ra sutak, smagajutschyssja. Jaschtsche зусім njada¸na moschna war es ¸batschyz sljady die Hölle des Schlages ў вялізных kamennja ў, якімі біліся асілк і, ale potym іх трактарамі pasaworwal і, und самі камяні людзі auf gaspadartschyja patreby выкарысталі.

Хідры
Pra naswu вёскі ±sz nadta furchtbar гісторыя. Da¸nej, калі людзі jaje raskaswal і, so gib жагналіся і гаварылі scheptam, kab, der Gott, nicht patschula patschwara, pra jakuju budse ісці rasmowa nicht.

Da¸nej der Pas jene мясцовасці des Krebses pa¸nawodnaja zjakla, і schyla ў ihr smjajuka велізарная. Звалі jaje Хідра. Nadta furchtbar war і бязлітасная. Калі chto jaje ¸batschyz, so auf meszy die Hölle schachu skanaje abo swar'jazeje. Pra takoga wjasko¸zy gawaryl і, schto ±n s Хідрай spatka¸sja.

Patschwara getaja nicht daswaljala нікому nicht toje schto ў wadu улазіць, ale nawat падыходзіць ja jaje. Калі sch jana do¸ga нікога nicht magla ¸paljawaz bei сваім waladarstwe, so pad pokrywam notschy po¸sala der Pas nawakolnych w±skach і dort sdsjajsnjala swaje зладзейскія sprawy. Колькі so zjagnulassja, skasaz zjaschka. Ні dem Gelächter, ні звонкіх galasso ў, ні radastnych вокліча ў – нічога war es tschuwaz nicht. Den Schnurrbart баяліся, kab nicht pryzjagnuz ja sjabe ўвагі Хідры, bo tady адзін kanez – smerz.

nejak bei adnoj s w±ssak sind варажбіт hundert ў ljudsjam gawaryz, schto ±n snajscho ў selle, jakoje adpalochaje nepaschadanuju goszju alt. Ale sapatrabawa ў für jago вялікія groschy. Schto зробіш, schyzz± daraschej, tamu aposchnjaje аддавалі skwapnamu dem Alten. Абсыпаліся людзі wyssuschanym sellem, сцежкі ja swajgo schyllja прысыпалі. Ale padman хітрага чараўніка wyjaw і ў sja netschakana. Прачнуліся adnago des Tages wjasko¸zy і ¸batschyl і, schto s jago dwara nejkaja tschyrwonaja wada zjatsche, und selbst ±n ljaschyz neschywy ў вялізнай luschyne крыві. akasalassja, groschy tyja, kaschto¸nasz і, якія ±n bei sumlennych працаўніко ў padmanam adabra ў, bei der Träne і kro ў ператварыліся і менавіта jany ўтварылі zeluju dem Krebs auf wjaskowaj вуліцы. Sno ў разгубіліся людзі. Aposchnjuju nadseju auf wyratawanne і tuju страціл і! Ale ў bei w±szy адзін malady і nadta sch prygoschy der Hirt. Swytschajna пагоніць ±n karo ў bei das Feld, sjadse dse-nebuds bei ціхім meszy, kab schyw±lu відаць des Guten war es, і graje auf schalejzy.

Adnago Mal, калі ±n für каровамі satschy ў, wurde die Grube, schto nechta für ім nagljadaje gefallen. Wyraschy ў auf іншае mesza перайсці. Ale калі ¸sta ў, so so і aslupjane ў. Moscha, krokach bei дзесяці für jago спіной, skruz і ў schyssja, ljaschala selbst жахлівая Хідра. Pagljadse ў chlopez auf straschydla і malankaj dumka praneslassja: “Zjaper, wos і mein kanez pryjscho ў”. Ale ¸scho pras імгненне samest Хідры perad ім stajala belawalossaja dsja¸tschyna-prygaschunja. Jana sagawaryl і, і der Hirt daweda¸sja, schto njaschtschasnuju prymuschaje ljudsej забіваць jaje bazka – selbst padwodny zar. spadabalassja jana chlopzu і пачалі sakachanyja sustrakazza.

Людзі ¸scho padumal і, schto Хідра nekudy ist s getych мясцін herausgekommen, bo war es ¸scho колькі der Stunde ніякіх achwjar sjarod wjasko¸za ¸ nicht. Adnojtschy, калі passjarod des Sommers ¸stschalassja schudasnaja навальніца, прыбеглі ¸sruschanyja дзеці і пачалі krytschaz: “– Dort nejkuju dsja¸tschynu, nicht unsere, malankaj забіла!”

Пайшлі sjaljane, глянулі – і sapra¸dy, nadta prygoschaja, ale newjadomaja. Пахавалі jaje auf могілках. Ніхто і nicht sdagada¸sja, schto geta selbst Хідра war. potym і der Hirt s вёскі nekudy знік. Und naswa s tago der Stunde і pajschla – Хідра, potym – Хідры.

Kljatyschtscha
Da¸nym-da¸no schy ў bei getaj мясцовасці адзін надзіва slosny der Pan. Gawaryl і, schto für здзекі über сялянамі der Gott jago jaschtsche pry жыцці pakara ў: nicht ja ў пыхліваму dem Pan dsjazej. Und für іх scha, für bagatych, samaje galo¸naje, kab prazjag dem Geschlecht ў abawjaskowa, інакш jany sjabe nadta зняважанымі лічылі.

Mutschy ў gaspadar ma±ntka ljudsej, ja смерці galodnaj і пакутлівай dawods і ў, ale sch і die Grube für geta spakoju war es nicht. Spatschatku, калі maladym і sdarowym ў, so auf geta ніякай увагі nicht swjarta ў. Und jak pastare ў, tady apamjata¸sja.

Patscha ў des Gottes маліць pras іншых, selbst auf kalenzy pada ў і paklony адбіва ў, ale konnte Ussjawyschn_ darawaz solchem wyljudku jagonych gracho ¸ nicht. Batschyz der Pan, schto нічога nicht атрымліваецца, wyraschy ў пешкі схадзіць bei Кіеўскую la¸ru, пакланіцца reschtkam der Heiligen dy ў іх uscho прасіць літасцівага заступніцтва.

Pras і ist і ў pameschtschyk bei la¸ry, kab паслалі die Grube naschtschadka, нічога tady für heilig zarkwy nicht paschkaduje ¸-klein: ні groschaj, ні шчырасці ¸lasnaj. Kudy і пыхлівасць verheimlichend schlief, ганарлівасць syschla, моліцца, нібы samy sind bjadnjak einfach.

Ich werde ў notschtschu der Pan auf golaj sjaml і, aschno сніцца die Grube ds і ў ny der Traum einschlafen: nejkaja велічная, prygoschaja schantschyna, pa¸sta¸schy ў den Himmel, swjarnulassja ja jago і hat sich паставіць zarkwu auf try galawy auf am meisten высокім usgorku сваіх uladannja ў dy perastaz s ljudsej sdsekawazza gedacht. Jana папярэдзіла: калі ¸s± sumlenna wykanaje, толькі tady naschtschadka datschakajezza.

Padchap і ў sja auf solku pameschtschyk і ruschy ў bei palaz. Jak толькі apynu¸sja Häuser, adrasu selbst für sprawu ¸sja¸sja і іншых padganja ў. Sagada ў swajmu akanomu прывезці samaga таленавітага samorskaga majstra, und sjaljanam padnjawolnym камяні dy гліну вазіць ja mesza, dse merkawa ў zudo¸nuju zarkwu ўзвесці.

Chutka patschalossja будаўніцтва. S am Hauttag swjatle ў twar pameschtschyka, bo den Schnurrbart wyschej і wyschej usdymalassja будыніна, schto sds і ў ljala ўсіх ljudsej vom Pfahl prygaschoszju. Ja восені і perschuju den Dienst адправілі ў nowaj zarkwe. Solche jana zudo¸naja atrymalassja, schto für сотні die Werst ў прыходзілі auf jaje gljanuz. sdawalassja, schto nicht людскія рукі ўзвялі jaje, und der Gott ladkawa ў, ja sprawy dawods і ў.

Wurde auf swa± abjazanne і дзівосная schantschyna, schto ¸mowu perad pameschtschykam паставіла nicht vergessen. Нарадзіла пані дзіцятка. Толькі nadta sind der Sohn ў bei gaspadara ma±ntka schwach. Chudsenk і, njagegly nejk і, ±n і есці nicht der Wandleuchter ў, und толькі ¸wes die Stunde plaka ў. Хадзіла für ім, wjadoma sch, nicht selbst der Pan і, und, prygonnaja schantschyna – die Kinderfrau. stamljalassja jana straschenna ohne adpatschynku: uwes die Stunde толькі і kalychala auf den Händen rawutschaga паніча.

Adnago Mal wurde schantschyne gefallen, schto nema¸lja nareschze ist spakojna, і jana selbst sadramala dy, auf den Pfahl bjadu, упусціла дзіця s der Hände eingeschlafen. Ist jano galawoju ab padlogu і забілася nasmerz gefallen.

ras'juschy¸sja der Pan jak ніколі ranej. Sagada ў вывесці die arme Kinderfrau auf ¸sgorak, dse zarkwa stajala, і samurawaz jaje schywuju ў stein- klez. saby¸sja slydsen auf abjazanne, jakoje boskaj assobe dawa ў, — nicht sdsekawazza s bjaspra¸nych ljudsej.

Bei tuju sch notsch des Himmels skalanulassja perunam і, якіх ja getaga і nicht batschyl і, wezer dsmu ў so schto nawat камяні цяжкія ў pawetra ¸sdyma ў. Bei панскі palaz mo hundert malanak für notsch udaryla – daschtschentu ±n sgare ў, bei ім і пані s den Pans задыхнуліся. Und zarkwa rasljazelassja auf drobnyja каменьчыкі. Mjaszowyja schychary kasal і, schto Boschaja Maz_ nicht paschadala, kab swjatary дзякавалі ў сваіх малітвах tamu wa¸kalaku.

Es ist Battschy gewichtig
Schycharo ў tutejschych den Schnurrbart nawakolnyja чамусьці пустазвонамі nasywajuz, und selbst w±sku – Battschy. Kaschuz, da¸no-da¸no getaja naswa samazawalassja, und dakladnej – paslja adnago smeschnaga wypadku.

Naogul, bei tagatschasnych schycharo ў любімай sprawaj war es збірацца der Pas wetscharach bei tschy±j-nebuds chaze і raspawjadaz былічкі ўсякія. Адзін patschne, астатнія padtrymajuz, і solche gamonka raspatschnezza, schto ніяк jaje супыніць nelga. So і сядзелі ¸se aschno ja раніцы, ніхто асабліва damo ў nicht spjascha¸sja, chazja дзеці galodnyja krytschal і, prazy ў chaze - nepatschaty konnte der Rand, dy і die Pans сварыліся, bo prazawaz ніхто sranku nicht. Ale гаваркія wjasko¸zy ¸s± ro¸na працягвалі sajmazza ¸ljub±naj sprawaj. So adnago Mal nabegla ljudsej s ussjaje вёскі і пачалі jany den Pfahl swytschajnuju gaworku. Расказвалі і pra жартачкі палудзенніка, і pra der Dusche nepachawanaga saldata, і pra des Pans, jakoga für neschta der Gott pakara ў. Сядзелі jak sa¸s±dy, aschno pakul трэці pewen nicht saspjawa ў. Tady ¸se patschul і, jak зарыпелі dswery і ў die Hütte ¸wajscho ў nechta высокі і magutny.

Pras імгненне wurde srasumela, schto geta ў wjaskowy kawal. Людзі ўзрадаваліся spatschatku, bo ±n ніколі ja іх ranej nicht prychods і ў, den Schnurrbart толькі laja¸sja, лайдакамі absywa ў. Ale potym убачылі ў jago die Hände sdarawenny zurbalak. Ra¸nu ў davon kawal сваім gramawym golassam dy jak patscha ў mjaz adnawjasko¸zam бакі:

— Jak mir ¸scho waschyja battschy nadakutschyl і! Dsjazej lepej gljadsel і, der Hütte прыбірал і, есці ў die Stunde waryl і, dyk jany battschy адзін adnamu raspawjadajuz. Ich Sie chutka die Hölle іх adwutschu!

Ljazjaz wjasko¸zy der Pas die Hütten, нібы сабакі für імі gonjazza, und ў wuschach slowy grosnyja gutschaz:

— Battschy bajaz! Sedsma sjadsjaz!

Die Hölle tago смяшлівага die Wörter, schto asnatschaje “leer gamonka”, w±sku Battscham_ і назвалі. Und ў schycharo ў jaje pa¸sjudna dapytwajuzza: “jak scha geta für battschy ў Sie plazjaz”?

Es ist Sakrosn_za gewichtig
Dakladna newjadoma, калі ўзнікла getaja ist gewichtig, ale існуе jana da¸no. Ljudsej, якія маглі sapra¸dy raskasaz pra pachodschanne ist Sakrosn_zy, auf schade, wurde nicht angetroffen. Цяперашнія schychary der Pas-swajmu tlumatschaz узнікненне jaje naswy. Staraschyly вёскі raskaswajuz nastupnaje:

“Bei далёкія die Stunden auf meszy zjaperaschnjaj вескі war es некалькі chutaro ў. Многія хацелі pabudawaz swaje die Hütten auf getym srutschnym і ¸dalym meszy, ale, калі chto-nebuds choz krychu ў вінаватым perad den Pans, jago высылалі budawazza“ für крісныцю ”. Und прычапіцца dem Pan sa¸s±dy war es ja tschago, tamu amal schto ¸se schadajutschyja schyz auf chutary, апыналіся wa ¸rotschyschtschy" für крісныцяй ”. Chutka“крісныця”verheimlichend wurde abschywazza і sabudo¸wazza новымі хацінамі, nawat жылі dort nicht gorsch für іншых. Nicht so uscho і schmat der Stunde prajschlo, jak die Hütten wyssjalenza ў злучыліся s былымі хутарамі. So і ¸twarylassja ist, naswu jakoj далі die Hölle tago ¸rotschyschtscha gewichtig, schto калісьці war es meszam wygnannja.

Ist der Stein gewichtig
Naswa der Stein gaworyz selbst für sjabe: відаць auf mjaszowasz і, jakaja atrymala solche naswu, war es schmat waluno ў. Magtschyma, tamu w±sku so і hat і, ale staryja raskaswajuz krychu інакш genannt. Jana gaworaz, schto ranej ist die Hölle вёскі ljascha ў вялікі der Stein unweit. Adnojtschy нейкі вельмі bagaty karol prajasdscha ў pras tuju mjaszowasz. Jecha ў ±n adnekul sdal±k, відаць, stam і ў sja, і se ў adpatschyz getaga kamenja erhitzend.

Choz ±n і nicht satryma¸sja dort nado¸ga, nawat nicht sagawary ў ні s кім s mjaszowych schycharo ў, ale ¸raschanne ў ljudsej wurde вялікае angetroffen: perschy Mal бачылі jany ў сваіх die Ränder solche assobu. S tago der Stunde і patschala ist nasywazza der Stein, spatschatku nawat Kamen Karale¸sk_ ў gonar tago sajesdschaga gewichtig. Und potym naswu скарацілі і atrymalassja ist der Stein einfach. So ist nasywajezza і s±nnja gewichtig.

Es ist Gruschawa gewichtig
Da¸nym-da¸no auf meszy вёскі war es вялікае ¸rotschyschtscha, saroslaje дзікімі грушамі. Padaroschny konnte спыніцца dort bei spjakotny летні dsen і з’есці салодкіх gruschak, adpatschyz bei засені dre ў, pasluchaz, jak nawokal pjajuz птушкі і nawat pakupazza ў ratschulzy, schto zjakla ist die Hölle getaj мясціны unweit.

Ale adnojtschy newjadoma die Hölle tschago ¸rotschyschtscha sagarelassja. potym толькі людзі galowy ламалі: ці jenes malanka ¸daryla, ці jenes sp±ka njasnosnaja paschar ustschala, ale ¸s± sgarela ¸schtschent. Wurde толькі adno maladsenkaje dre¸za, adna kwolaja gruschatschka, schto tyrtschela samotna sjarod pascharyschtscha angetroffen.

Pasnej jaje erhitzend war pabudawana kartschma, dse, jak ranej bei sadku, падарожнікі знаходзілі sabe prytulak. Chutka kartschmy пачалі budawazza хаткі – so і з’явіліся perschyja schychary вёскі Gruschawa erhitzend. Ratschulka sch verheimlichend, schto begla nepadal±k die Hölle kartschmy, atrymala naswu Gruscha¸ka. S zjagam der Stunde jana, auf ist es, знікла, мусіць, perassochla ў garatschaje des Sommers schade, tamu pra jaje pamjatajuz ist, und wos naswa вёскі klein, schto wyrasla адзінай uzalelaj gruschy, sachawalassja і dajschla ja сённяшніх ds±n erhitzend.

«Acho¸n_k_ sapylenych wjako ў»
Bei пісьмовай der Form ja uns dajschla мізэрная tschastka byloga. newymerna bolsch wir snojdsem njamych swedka ў гісторыі. Sie spytajeze: kago ich dem Mai auf ¸wase? spadsjajussja, adkas Sie nicht здзівіць, bo die Grabhügel, гарадзішчы, могільнік і, руіны palaza ў moguz raskasaz pra мінулае nawat lepej für rosnyja летапісы і іншыя пісьмовыя крыніцы. Chazja jany nicht ¸mejuz rasma¸ljaz і многія стагоддзі sacho¸wajuz таямніцы, nedassjagalnyja für tschalawetschaga rosumu, jany dajuz uns glebu für raswaschannja ў і dasledawannja ў, садзейнічаюць развіццю nawuk і, dapamagajuz schukaz adkasy auf newjadomyja пытанні і prapano¸waz swaje гіпотэзы nakont іх узнікнення.

Jaschtsche Mal sa¸waschu, schto jany ma¸tschaz, ale толькі ў pramym sense getaga die Wörter, bo іх golas – volkseigen pamjaz. Malen s haut- геаграфічным ab'ektam, які sachawa¸sja, bei памяці des Volkes адводзілася mesza і padsejam, schto мелі s ім nepasrednuju suwjas. potym getyja падзеі леглі ў asnowu falklornych twora ў.

Wir павінны rasumez і schanawaz solche гістарычную spadtschynu, bo калі знікнуць kask і, der Legende і padann і, so getyja сведкі мінуўшчыны peratworazza ў prostyja пагоркі ці скопішча kamjan± ў.

Княгінкі
вёскі Bora¸na ±sz 2 Grabhügel, wjadomyja pad naswaj Knjag_nk_ erhitzend. Pra іх існуе трагічнае padanne. Jano swedtschyz, schto der Fürst tagatschasny ¸ladar getaj sjaml і, nejak pajscho ў wajawaz. Adwaschna smaga¸sja ±n sa сваімі woragam і, der Hammel і ў rodny kut, sdabywa ў sabe den Ruhm ў bajach, und tym den Stunden schonka jago sumawala adna ў palazzy. Вельмі do¸ga zjagnulassja wajna, ніяк nicht wjarta¸sja malady der Fürst rückwärts, і knjas±¸na wyraschyla, schto загіну ў ±n nedse, nicht datschaka¸schyssja перамогі verheimlichend. Padumala jana, padumala dy j wyraschyla знайсці sabe іншага des Mannes, kab nicht schyz bei адзіноце. snajscho¸sja такі tschalawek, і jany spakojna ажаніліся, wedajutschy, schto der Fürst pasnu ў vom ewigen Traum bei fremd зямлі.

Ale wos скончыліся bajawyja dsejann і, і der Fürst, знясілены die Hölle gado ў besperapynnych bojek, ale шчаслівы, bo weda ў, schto chutka ¸batschyz kachanuju, wjarta¸sja dadomu. Ale radasz jago adrasu ў gne ў peratwarylassja, калі dasna¸sja ±n, schto adbylossja ў jago adsutnasz.

Uwajscho ў der Fürst bei palaz, і serza jagonaje die Hölle tue ich so satrymzela, leds s grudsej nicht wyskatschyla weh. Pabatschy ў ±n knjas±¸nu den Pfahl pobatsch s tym, chto jagonaje mesza sanja ў. Schonka knjasewa taksama nicht magla die Wörter молвіць, spalochalassja, ussja weiß, der Schnee, зрабілася. Die Hölle tago відовішча so des Fürsten gne ў adole ў, schto ±n nicht wytryma ў і sab і ў здрадніцу. Und калі srasume ў, schto ±n narab і ў, usja ў jaschtsche grech auf die Seele: і sjabe schyzzja pasbaw і ў. Людзі sch пахавалі іх pobatsch, und über магіламі насыпалі 2 вялізныя die Grabhügel. So jany abodwa stajaz auf tym am meisten meszy і s±nnja.

Knjaschaja gara
Auf Kobrynschtschyne, ist die Hölle вескі Ljachtschyzy, ±sz pagorak wyzjagnutaj die Formen unweit, які ist ¸sdymajezza ¸werch steil. Amal schto auf dsessjaz кіламетра ў wakol jago wjarschyna panuje über навакольнымі палямі. Dy толькі nicht geta wurde prytschynaj узнікнення jago naswy, bo nepadal±k ±sz і bolsch hoch ¸swyschschy. Für schto sch swytschajnamu pagorku выказалі solche pawagu, schto пачалі nasywaz Knjaschaj garoj?

Adkas wir snajds±m bei mjaszowym паданні:
“Da¸nym-da¸no knjase¸na ruskaja, Wolga Ramana¸na, праходзіла pras tuju mjaszowasz. Забілі des Mannes jaje, Ulads_m_ra Was_lkaw_tscha, і pajschla Wolga selbst wajawaz s woragam і, помсціць für smerz des Fürsten. nekatory die Stunde bei jaje атрымлівалася peramagaz slodseja ў schanotschaj хітрасцю, ale sdarylassja so schto ihr uscho war es kudy ¸zjakaz nicht. Wos-wos павінны былі dagnaz knjas±¸nu ворагі. Dabei die Stunde war gara ¸swyschalassja über непраходнымі balatam і, chuttschej für ¸s± pagonja павінна мінуць. Wos Wolga і wyraschyla dort schawazza, kab wyratawaz swaje schyzz±. Ale нічога ¸scho knjas±¸ne nicht dapamaglo: ворагі знайшлі jaje сховішча. Darauf gary і napatkala jaje smerz. Pachawal_ Wolgu Ramana¸nu amal schto auf samaj jaje вяршыні. S tago der Stunde і nasywajuz garu Knjaschaj, bei gonar knjas±¸ny.

«Tajamn_tschyja постаці мінулага»
Знакамітыя Jefras_nnja Polazki Кірыла Tura¸sk і, Кірыла Tura¸sk і, A¸raam Smalensk_ праславілі swaje rodnyja garady schmat stagoddsja ў rückwärts, ale pra іх pamjatajuz і s±nnja, іх імёны wjadomy nawat der Pas-für межамі Belarus_. Іх прозвішчамі s gonaram сталі naswy tych garado ў, dse jany здолелі несці swjatlo навукі ja belaruskaga dem Volk, dse jany выкарысталі swaje здольнасці auf karysz ussjamu tschalaweztwu, ale persch für ¸s± tym, chto schy ў pobatsch s ім і, bei adnym goradse. Менавіта ў Polazku, Turawe, Smalensku іх pamjaz acho¸wajuz асабліва пільна, bo getyja garady – калыскі wjadomych асветніка ў.

Ich dem Zauberer s godnaszju skasaz, schto і unser Kobryn me ў schtschasze wychawaz adnu цікавую гістарыную assobu, tschyj цяжкі der Wald sa¸s±dy uraschwa ў tschulych kabryntschan. Jaje schyzz± zesna swjasana s мінулым naschaj mjaszowasz і, bo княгіня Kobrynski war aposchnjaj прадстаўніцай swajgo dem Geschlecht, jakomu naleschy ў Kobrynsk_ ma±ntak. Gorkaja schanotschaja der Anteil, skladany schyzz±wy schljach nasa¸s±dy запомніліся ljudsjam, tamu гісторыю jaje njaschtschasnaga kachannja s цікаўнасцю sluchajuz і raskaswajuz і s±nnja, bei nekatorych momantach nawat ljubjaz daba¸ljaz die Hölle sjabe, schto ў выніку прыводзіць ja stwarennja padannja pra getuju гістарычную assobu.

Лічу patrebnym sa¸waschyz, schto unser gorad swjasany jaschtsche s adnoj agulnawjadomaj assobaj s гісторыі Belarus і, pamjaz pra jakuju sachawalassja ў wusnaj narodnaj twortschaszju.

Bei prywedsenych ніжэй padannjach raspawjadajezza pra naschych знакамітых prodka ў, schto мелі nejkaje datschynenne ja Kobryna.

Ganna Kobrynski
Der Wald getaj assoby nicht moscha nicht пакінуць адбітак bei duschy tschulaga ja tschuschoga njaschtschaszja tschalaweka. Bo schto ±sz gorschaje für schantschyny, jak ні besnadsejnaje kachanne? Менавіта schtschyryja, ale njaspra¸dschanyja пачуцці knjas±¸ny pakladseny ў asnowu sumnaga padannja pra der Wald aposchnjaj s dem Geschlecht Kobrynsk_ch, bei якім zesna суседнічаюць паняцці "kachanne", "sdrada", "gonar".

Паходзіла dsja¸tschyna s sjam ’ і, jakaja radawod die Hölle des Selbsthektars Gedym_na, вялікага des Fürsten EINSCHL. ist Bazka jaje ў smagarom für справядлівасць і, chazja ±n pam±r matt, калі war die Datscha зусім malenkaj, ihr bei spadtschynu peradalassja getaja jakasz.

Der Wald, wypadak ці der Wille Івана – Bruders Ganny паўплывалі auf toje, schto жаніхом knjas±¸ny hundert ў такі sch smagar für pakry¸dschanych, sumlenny, muschny, jak і jaje bazka, Fürst Fedar Belsk_. ±n Malen s паплечнікамі wyraschy ў padnjaz pa¸stanne supraz des Fürsten, wybra ў і dsen, калі jano patschnezza – dsen swajgo wjassellja, auf jakoje ў павінны abawjaskowa pryjechaz і ab'ekt увагі smo¸schtschyka ў.

newjadoma, ці kacha ў den Pfahl budutschuju schonku F±dar. Калі kacha ў, so вельмі zjaschka srasumez, jak sgads і ў sja ±n auf solches schorstkaje für jaje wyprabawanne. Dajutschy sgodu wykarystaz dsen jago асабістай урачыстасці für patschatku pa¸stannja, Belsk_ s schorstkaj sama¸pe¸nenaszju палічы ў нявартымі ўвагі пачуцці schantschyny, jakaja kachala jago schtschyra, apantana, so jak kachajuz толькі adnojtschy ў жыцці. Dabei dsen jana war samaj шчаслівай і samaj prygoschaj. abmenwajutschyssja pjarsz±nkam s жаніхом lja altara, knjas±¸na nawat dachte nicht, schto schtschasze jaje budse такім нядоўгім. Jana do¸ga nicht magla apamjatazza die Hölle відовішча m±rtwaga zela dy jaschtsche вялікага des Fürsten auf ¸lasnym wjassell і, beim Verwandten palazy. Ale auf am meisten sprawe забіты ў nicht Kas_m_r, bo davon nejak daweda¸sja pra smowu і абхітры ў sabojza ў. Maladaja sch княгіня Belski, nicht paspe¸schy adtschuz sjabe schonkaj, peratwarylassja wa ¸dawu, bo konnte der Mann wyratawazza толькі ¸z±kam і, und schonku ¸sjaz s saboj nicht smog. Bolsch ±n ніколі ў жыцці jaje nicht batschy ў, und njaschtschasnaja pakutawala і für sjabe і für jago, bo war палонніцай rasslawanaga Kas_m_ra, які разлічва ў, schto von F±dar wernezza für krassunjaj-schonkaj. Ganna pragna лавіла haut- westatschku pra des Mannes і der Pas-ranejschamu jago kachala. Bei jaje nawat war es магчымасці напісаць некалькі radko ў tschalaweku nicht, s якім war slutschana perad den Göttern і людзьмі. Schantschyne прапаноўвалі abraz sabe іншага des Mannes, ale jana nicht sgadschalassja, chazja leitete, schto F±dar aschan і ў sja другі Mal.

Ganna pamerla, so і nicht datschaka¸schyssja tschalawetschaj спагадлівасц і, rasumennja і zeplyn і, bo westka pra smerz des Mannes зрабіла jaje abyjakawaj ja schyzzja.

Der Gutschein і Muchawez
nejak hat karalewa der Gutschein sasnawaz gorad auf raze Muchawez beabsichtigt. Die Dorfer jana ў furmanku, usjala swa± дзіця і адправілася ў ferne darogu. Do¸ga jany ехалі ці ist klein, dy пад’ехалі ¸scho і ja am meisten ракі. Chazja і nicht nadta шырокі і глыбокі ў jenen Muchawez, ale sch pras jago ў pabudawany die Brücke. Jak pajechala der Pas ім karale¸skaja furmanka, dyk ±n patscha ў skrypez: nicht wytryma ў solcher вагі. Karalewa s дзіцём apynulassja ў wadse. Und auf dem Grund ракі tady byzzam schy ў вадзянік. ±n забіра ў ja sjabe ўсіх, chto traplja ў bei рукі. Chapanu ў ±n і дзіця die Gutscheine і bjassledna знік bei wadsjanoj zemry. Karalewu leds выратавалі s chalodnaj der Krebs і, besprytomnuju, kwoluju. Und калі jana raspljuschtschyla wotschy і ўспомніла, schto s von ihr adbylossja, s krykam і jenkam patschala schukaz swa± дзіця. daweda¸schyssja, schto jago sabra ў вадзянік, der Balkensperre sakljala toje mesza: “Kab gety Muchawez syscho ў auf мізінны kanez!”

So s tago der Stunde і pajschlo: uletku, калі war вялікая sp±ka, des Krebses ў tym meszy perassychala і wurde ў ihr wady вельмі angetroffen ist klein, auf мізінны der Finger, jak людзі kaschuz.

Die Kommentare


Die Titel der Artikel

Die Suche



Unsere Partner